Onlangs hield Geert Jan Stams zijn oratie ter gelegenheid van zijn aantreden als hoogleraar forensische orthopedagogiek. Daarin deed hij krasse uitspraken. De zogeheten effectladder, een gestructureerde aanpak om te werken aan de verbetering van de effectiviteit van het aanbod, zou misleidend zijn (zie ook Asscher & Stams, 2010). De enige manier om effectiviteit vast te stellen is volgens hem de Randomized Controlled Trial (rct), een onderzoeksopzet die werkt met een experimentele en een controlegroep, waarin de cliënten op basis van toeval zijn ingedeeld. Routinematig de resultaten van jeugdzorg meten (Routine Outcome Monitoring / rom) heeft volgens hem geen zin, net zo min als het meten van cliënttevredenheid, en onderzoeksdesigns die werken met gematchte controlegroepen. Deze uitspraken zijn opmerkelijk, omdat veel onderzoekers en praktijkinstellingen daar anders over denken. Zijn zij allemaal de weg kwijt? Zeker weten van niet. …