Top

Gepubliceerd in:

25-07-2020 | Beschouwing

Het individueel opleidingsplan: prul of praal?

Auteurs: Rozemarijn van der Gulden, Fred Tromp, Claudia Greijn, Bart Thoonen

Gepubliceerd in: Huisarts en wetenschap | Uitgave 9/2020

Samenvatting

Artsen moeten hun kennis en vaardigheden voortdurend bijspijkeren: levenslang leren is de norm. Huisartsenopleidingen besteden daarom veel aandacht aan zelfsturend leren. Daarbij hoort een individueel opleidingsplan. In de praktijk zien aiossen het nut ervan vaak niet in, maar een individueel opleidingsplan kan wel degelijk waardevol zijn. Voorwaarde is wel dat de opleiding ruimte maakt voor autonome keuzes van de aios en ervoor zorgt dat opleiders en docenten beschikken over voldoende coachingsvaardigheden.

vorige artikel Patiënten stellen meer praktische vragen aan de huisarts

volgende artikel Anabole steroïden en cardiovasculair risico

Van Houten-Schat MA, Berkhout JJ, Van Dijk N, Endedijk MD, Jaarsma ADC, Diemers AD. Self-regulated learning in the clinical context: a systematic review. Med Educ 2018;52:1008-15.

Zimmerman BJ. Investigating self-regulation and motivation: Historical background, methodological developments, and future prospects. Am Educ Res J 2008;45:166-83.

Sandars J, Cleary TJ. Self-regulation theory: applications to medical education: AMEE Guide No. 58. Med Teach 2011;33:875-86.

Vis E, Batenburg R, Van der Velden L. De kwaliteit van de opleiding tot huisarts anno 2018: een onderzoek onder huisartsen in opleiding. Utrecht: Nivel, 2018. www.nivel.nl, geraadpleegd 18 mei 2020.

Handleiding voor het opstellen van het Individueel Opleidingsplan (IOP). Utrecht: Registratiecommissie Geneeskundig Specialisten, 2013.

Vannieuwenborg L, Goossens M, De Lepeleire J, Schoenmakers B. Voortgezet medisch onderwijs voor huisartsen: een programmaconcept. Tijdschr Geneeskd 2015;71(20).

Murdoch-Eaton D, Whittle S. Generic skills in medical education: developing the tools for successful lifelong learning. Med Educ 2012;46:120-8.

Deci EL, Ryan RM. The ‘what’ and ‘why’ of goal pursuits: human needs and the self- determination of behaviour. Psychological Inquiry 2000;11:227-68.

Vivekananda-Schmidt P, Marshall M, Stark P, Mckendree J, Sandars J, Smithson S. Lessons from medical students’ perceptions of learning reflective skills: a multi-institutional study. Med Teach 2011;33:846-50.

10.

Norcini J, Burch V. Workplace-based assessment as an educational tool: AMEE Guide No. 31. Med Teach 2007;29:855-71.

11.

Locke E, Latham G. New directions in goal-setting theory. Current Directions in Psychological Science 2006;15:265-8.

12.

Holmboe ES, Sherbino J, Long DM, Swing SR, Frank JR. The role of assessment in competency-based medical education. Med Teach 2010;32:676-82.

13.

Pelgrim EA, Kramer AW, Mokkink HG, Van der Vleuten CP. The process of feedback in workplace-based assessment: organisation, delivery, continuity. Med Educ 2012;46:604-12.

14.

Armson H, Lockyer JM, Zetkulic M, Konings KD, Sargeant J. Identifying coaching skills to improve feedback use in postgraduate medical education. Med Educ 2019;53:477-93.

Titel: Het individueel opleidingsplan: prul of praal?
Auteurs: Rozemarijn van der Gulden
Fred Tromp
Claudia Greijn
Bart Thoonen
Publicatiedatum: 25-07-2020
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: Huisarts en wetenschap / Uitgave 9/2020
Print ISSN: 0018-7070
Elektronisch ISSN: 1876-5912
DOI: https://doi.org/10.1007/s12445-020-0814-3

Andere artikelen Uitgave 9/2020

Piëzogene pedale papels: geen reden tot ongerustheid

Casuïstiek

Waarom mensen niet deelnemen aan oncologische bevolkingsonderzoeken

Onderzoek

Hypnische hoofdpijn

Casuïstiek

Behandeling van een dupuytrencontractuur

Implementatie

Overtijdbehandeling in de huisartsenpraktijk

Nascholing

Helder beeld van verdachte huidafwijkingen

Nieuws