01-11-2005 | Onderzoek
Ervaringen van huisartsen met ouderen die ‘klaar-met-leven’ zijn
Gepubliceerd in: Huisarts en wetenschap | Uitgave 11/2005
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
Rurup ML, Muller MT, Onwuteaka-Philipsen BD, Van der Heide A, Van der Wal G, Van der Maas PJ. Ervaringen van huisartsen met ouderen die ‘klaar-met-leven’ zijn. Huisarts Wet 2005;48(11):552-5.
Doel Vaststellen hoe vaak mensen om euthanasie of hulp bij zelfdoding verzoeken terwijl ze niet ernstig ziek zijn en hoe huisartsen in Nederland met zulke verzoeken omgaan.
Methoden Retrospectief onderzoek door middel van interviews. Er deden 125 huisartsen, 77 verpleeghuisartsen en 208 specialisten aan het onderzoek mee.
Resultaten Per jaar verzoeken ongeveer 400 mensen om euthanasie of hulp bij zelfdoding omdat ze ‘klaar-met-leven’ zijn; meestal doen ze dit verzoek aan hun huisarts. Drie procent van de artsen heeft ooit een dergelijk verzoek gehonoreerd.
Negenentwintig huisartsen beschreven een verzoek om euthanasie of hulp bij zelfdoding van een patiënt die niet ernstig ziek was. Meestal hadden de verzoekers geen partner (meer) en waren ze ouder dan 80 jaar. Alhoewel deze mensen vaak problemen van sociale aard hadden, hadden 23 verzoekers een of meer niet-ernstige ziekten. De meeste verzoeken werden geweigerd. In de helft van de gevallen stelde de huisarts een alternatieve behandeling voor, die vaak door de patiënt werd geweigerd. Negentien mensen die geen behandeling kregen, handhaafden hun verzoek; 5 van de 10 mensen die wel een behandeling kregen, matigden hun verzoek of trokken het in.
Conclusie De meeste artsen in Nederland weigeren verzoeken om euthanasie of hulp bij zelfdoding als de patiënt niet ernstig ziek is. De meeste patiënten volharden in hun verzoek. Meer onderzoek is nodig om artsen praktische interventies te bieden om suïcide te voorkomen en om het leven draaglijker en bevredigender te maken voor ouderen met een wens om te sterven.