Bemoeizorg in de Jeugdgezondheidszorg (JGZ) is een interventie die zich richt op gezinnen die langdurig kampen met een combinatie van sociaal-economische en psycho-sociale problematiek en nog niet goed bereikt worden door de JGZ. Dit artikel beschrijft een studie met als doel de wetenschappelijke onderbouwing van de interventie te versterken. Doelgroepkenmerken, interventie-methoden en mate van doelrealisatie werden onderzocht. De bevindingen laten zien dat de JGZ via deze interventie in contact komt met zeer kwetsbare gezinnen die vergelijkbaar zijn met gezinnen die in aanmerking komen voor intensieve ambulante gezinsbehandeling. Met name de basiszorg, het ouderlijk functioneren en het sociale netwerk zijn zwak. Bij de kinderen komen aanmerkelijk meer psycho-sociale problemen voor dan gemiddeld. De doelen van de interventie worden bij de meeste gezinnen behaald. Hoewel het onderzoeksdesign niet geschikt is om definitieve uitspraken te doen over de effectieve elementen van de interventie, kunnen wel een aantal elementen worden genoemd die lijken bij te dragen aan de werkzaamheid. Dit zijn de outreachende werkwijze, het bieden van praktische ondersteuning, maximale participatie van het gezin, en het bouwen van bruggen tussen het gezin en hulpbronnen in de omgeving van het gezin (informele en formele zorg).
