Skip to main content
Mijn bibliotheek
Shop
Nieuws Boeken Tijdschriften Toetsvragen Web-tv Video Audio
Tips voor Mijn BSL
Inloggen
Top
Gepubliceerd in:
hoofdstuk lezen eerste hoofdstuk lezen

2017 | OriginalPaper | Hoofdstuk

14 Samen werken aan kwaliteit

Auteurs : Vera Habes, Miranda Snoeren

Gepubliceerd in: Klinisch redeneren bij ouderen

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail
    Link delen
publish
Publiceer nu

Samenvatting

  • De overheid heeft de inzet van hbo-verpleegkundigen in de ouderenzorg gestimuleerd, zowel in het onderwijs als in zorgorganisaties. Uit onderzoek is gebleken dat een hbo-verpleegkundige een aantal CanMEDS-rollen vrij gemakkelijk aanneemt, zoals die van zorgverlener en communicator; de rollen van reflectieve professional en kwaliteitsbevorderaar worden echter onvoldoende benut (paragraaf 14.1).
  • Een uitdaging voor de ouderenzorg is de overgang van een traditionele naar een lerende werkomgeving. Een cultuur van innovatie en ‘levenslang leren’ moet in veel ouderenzorgorganisaties vaak nog ontwikkeld worden (paragraaf 14.2.1).
  • Een uitdaging die in het verlengde hiervan ligt, is het omgaan met weerstand tijdens een innovatie. Dit verzet kan verscheidene oorzaken hebben: werkdruk, veranderingsmoeheid, ongeloof in de verwachte verbeteringen, onzekerheid, ontwrichting van het sociale netwerk en aanvankelijk een toename van het aantal fouten en een afname van de productiviteit (paragraaf 14.2.1).
  • Verticale functiedifferentiatie komt veel voor in de ouderenzorg. De nadelen die hieraan kleven, vormen nog twee uitdagingen waar de hbo-verpleegkundige zich op moet voorbereiden: het waarborgen van persoonsgericht werken, waarbij positieve samenwerkingsrelaties bevorderd worden, en het delen van kennis die aansluit bij andere zorgprofessionals (paragraaf 14.2.2).
  • Om de vier eerdergenoemde uitdagingen aan te gaan is het van belang dat de hbo-verpleegkundige methodisch en onderbouwd te werk gaat. Er zijn enkele methodieken ontwikkeld die de hbo-verpleegkundige hierbij kan gebruiken. Een krachtige methode in de ouderenzorg is practice development (paragraaf 14.3.1).
  • In Nederland wordt de visie van practice development tot uiting gebracht in een aantal zorginnovatiecentra in de ouderenzorg, die verbonden zijn aan hbo-opleidingen waarbij werken, leren en onderzoek doen continu met elkaar worden gecombineerd (paragraaf 14.3.1).
  • De aanbevelingen voor de hbo-verpleegkundige bij de vier uitdagingen zien er respectievelijk als volgt uit (paragraaf 14.3.2 t/m paragraaf 14.3.5).
  • Maak een QuickScan van het lerend vermogen van een team. Het resultaat kan dienen als spiegel voor reflectie en bewustwording. Op basis van deze scan kan er gekozen worden uit gangbare methodieken die binnen het hbo-onderwijs onderwezen worden om de gewenste verbeteringen te implementeren. Voorbeelden: de PDCA-cyclus, PAO of de methode Responsieve Evaluatie (RE).
  • Het omgaan met weerstand ziet er zo uit: achterhaal eerst de oorzaken, accepteer vervolgens dat er een bepaalde mate van weerstand zal zijn en ontwikkel dan betrokkenheid en draagvlak.
  • Wees alert op groeimogelijkheden van collega’s en faciliteer deze zo veel mogelijk. Onnodige splitsing van taken kan voorkomen worden wanneer collega’s gefaciliteerd worden bij het klinisch redeneren, zodat ook zij leren hun handelen te onderbouwen en hierin te groeien. Neem een voorbeeldrol in bij het neerzetten van een persoonsgerichte cultuur: stel bijvoorbeeld shared decision making centraal.
  • Zoek creatief naar overdrachtsmethoden die passen bij de leerstijl van collega’s. Ondersteun daarnaast de reflectie- en conceptualiseringsskills van collega’s, zodat alle fasen van het leerproces doorlopen worden. Gebruik coaching on the job voor nieuwe kennis die van buiten de context wordt aangeboden.
vorige hoofdstuk 13 Gezond ouder worden
volgende hoofdstuk 15 Wijkgerichte preventie
Bijlagen
Alleen toegankelijk voor geautoriseerde gebruikers
Voetnoten
1
Tijdens een journal club bespreken enkele verpleegkundigen een wetenschappelijk artikel met overige collega’s. Ze hebben van tevoren de validiteit van het artikel kritisch beoordeeld, de resultaten nader beschouwd en nagedacht over de toepasbaarheid van het bewijsmateriaal in de praktijk (Vermeulen, Latour & Ubbink, 2009).
 
2
Critical companion: ervaren verpleegkundige die een minder ervaren verpleegkundige bijstaat bij het leerproces (Munten e.a., 2012).
 
Literatuur
Abma, T.A. (2000). Onderhandelend evalueren. Bestuurskunde, 8(8), 393–403.
Abma, T.A. & Widdershoven, G.A.M. (2006). Responsieve methodologie. Interactief onderzoek in de praktijk. Den Haag: Lemma.
Bers, M. van, & Munten, G. (2008). Het PARIHS-raamwerk: Evidence, Context en Facilitering: de bouwstenen voor succesvolle implementatie. Nederlands Tijdschrift voor Evidence Based Practice, 6(4), 4–9.CrossRef
Boog, B. (2008). Exemplarisch handelingsonderzoek: een methodologie voor meester-professionals. In: G. Jacobs, R. Mei & G. Tenwolde (red.), Goed werk: verkenningen van normatieve professionalisering (pp. 240–252). Amsterdam: SWP.
Caluwé, L. de, & Vermaak, H. (2006). Leren veranderen. Een handboek voor de veranderkundige. Deventer: Kluwer.
Cox, K. (2012). Evidence-based practice voor verpleegkundigen. Den Haag: Boom Lemma.
Deming, W. (1986). Out of the crisis. Cambridge: Massachusetts Institute of technology.
Dijkstra, A. (2004). Familieparticipatie in een psychogeriatrisch verpleeghuis. Een kwalitatief onderzoek. Verpleegkunde, 17, 14–23.
Evard, C. & Gipple, B. (2006). Veranderingsmanagement voor dummies. Amsterdam: Pearson Education Benelux.
Glavimans, L.J.M. & Reijnders, E. (1994). Participatie en communicatie in veranderende organisaties. Amsterdam: Holland Consulting Group.
Gobbens, R., Huizinga, P., Finnema, E. & Goumans, M. (2014). Hbo-VGG op koers. Tijdschrift voor Verpleegkundig Experts, 3, 19–23.
Grol, R. & Wensing, M. (2011). Implementatie. Effectieve verbetering van de patiëntenzorg. Amsterdam: Reed Business.
Higgs, J., Titchen, A., Horsfall, D. & Armstrong, H. (red.) (2007). Being critical and creative in qualitative research. Sydney: Hampden Press.
Koeleman, H. (2013). Interne communicatie bij verandering. Den Haag: Kluwer.
Kolb, D.A. (1984). Experimental learning: experience as the source of learning and development. Englewood Cliffs, New Yersey: Prentice Hall.
Kraakman, T., Kienhuis, M. & Schumacher, J. (2009). Hbo-verpleegkundigen in de ouderenzorg. Inspirerende voorbeelden uit de praktijk. Utrecht: Vilans/ActiZ.
Lakerveld, J. van (2005). Het Corporate Curriculum. Enschede: academisch proefschrift Universiteit Twente.
Lambregts, J. & Grotendorst, A. (2012). Leren van de toekomst. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
Linge, R. van (2006). Innoveren in de gezondheidszorg. Amsterdam: Reed Business.
McCormack, B. & McCance, T. (2010). Person-centred nursing: theory and practice. Chichester: John Wiley & Sons.CrossRef
Munten, G., Snoeren, M. & Cardiff, S. (2011). Systematisch implementeren van vernieuwingen. Waar kies je voor? Nederlands Tijdschrift voor Evidence Based Practice, 9(4), 8–11.CrossRef
Munten, G., Legius, M., Niessen, T., Snoeren, M., Jukema, J. & Harps-Timmerman, A. (2012). Practice Development. Den Haag: Boom Lemma.
Raad voor de Volksgezondheid en Zorg (2002). Taakherschikking in de gezondheidszorg. Advies uitgebracht door de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg aan de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Zoetermeer: Raad voor de Volksgezondheid en Zorg.
Rogers, E.M. (2003). Diffusion of innovations. London: Simon & Schuster.
Snoeren, M.W.C. & Dekker-van Doorn, C.M. (2007). Leren = Veranderen. Een kwalitatief onderzoek naar de relatie tussen veranderingsprocessen en de leerstrategie van lageropgeleide medewerkers. Verpleegkunde, 22(2), 86–97.
Snoeren, M.W.C., Dekker-van Doorn, C.M. & Linge, R.H. van (2005). Een lerende zorgorganisatie: droom of werkelijkheid? Een literatuurstudie naar de leerstrategie van lager opgeleide medewerkers. Verpleegkunde, 20(3), 172–180.
Snoeren, M.W.C., Janssen, B., Niessen, T.H. & Abma, T. (2014). Nurturing cultural change in care for older people: seeing the cherry tree blossom. Health Care Analysis (epub ahead of print).CrossRef
Snoeren, M.W.C., Raaijmakers, R., Niessen, T.H. & Abma, T.A. (submitted). Mentoring with(in) care: a co-constructed auto-ethnography of mutual learning. Journal of Organizational Behavior.
Veer, A.J.E. de, & Francke, A.L. (2003). Betere kwaliteit van zorg met horizontale functiedifferentiatie. Tijdschrift voor Verpleegkundigen, 3, 34–35.
Vermeulen, H., Latour, C. & Ubbink, D. (2009). Journal club, een goed idee voor implementatie van EBP. Nederlands Tijdschrift voor Evidence Based Practice, 2, 18–21.CrossRef
Vermeulen, H., Tellingen, I., Maaskant, J. & Simons, R. (2009). Verpleegkundige dossierbespreking: een goed idee voor implementatie van EBP? Nederlands Tijdschrift voor Evidence Based Practice, 4, 4–7.CrossRef
Zijpp, TJ. van der, & Dewing, J. (2009). A case study of learning to become a PD facilitator: climbing the tree. Practice Development in Health Care, 8(4), 200–214.CrossRef
Metagegevens
Titel
14 Samen werken aan kwaliteit
Auteurs
Vera Habes
Miranda Snoeren
Copyright
2017
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Boek
Klinisch redeneren bij ouderen

Print ISBN: 978-90-368-1486-7

Elektronisch ISBN: 978-90-368-1487-4

Copyright: 2017

DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-1487-4_30

Gerelateerde informatie

08-09-2016 | Verpleegkunde | Toetsvragen

Klinisch redeneren bij ouderen H14 Samen werken aan kwaliteit