Skip to main content
Mijn bibliotheek
Shop
Nieuws Boeken Tijdschriften Toetsvragen Web-tv Video Audio
Tips voor Mijn BSL
Inloggen
Top
Kind en adolescent
Gepubliceerd in:

01-03-2003 | Artikelen

Over pieken en dalen

De effectiviteit van therapeutische buitenactiviteiten nader beschouwd

Auteur: Bauke Koekkoek

Gepubliceerd in: Kind en adolescent | Uitgave 1/2003

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail
    Link delen
publish
Publiceer nu

Samenvatting

In dit artikel wordt gezocht naar factoren die het succes van therapeutische buitenactiviteiten, een behandelvorm voor (meestal) adolescenten en jongvolwassenen, kunnen verklaren. Belangrijk lijken de elementen structuur, groep, activiteiten en natuur, maar vooral de concrete ervaring als motor voor verandering. Gebruikte therapeutische technieken blijken niet zeer verschillend van andere methodieken, wel is het aannemelijk dat het speciale karakter van buitenactiviteiten bijdraagt aan de effectiviteit. De als non-specifieke therapiefactoren te beschrijven elementen blijken in de methodiek bewust gebruikt te worden om succes te bereiken.
vorige artikel Ontkenning als verklaring van zelfidealisatie bij kinderen in een psychiatrisch centrum
volgende artikel Toch de wppsi-r!
Literatuur
Angell, J. (1994). The wilderness solo: an empowering growth experience for women. Women & Therapy, 15, 85–100.CrossRef
Bacon, S. (1983). The conscious use of metaphor in Outward Bound. Denver: Colorado Outward Bound School.
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action. Englewood Cliffs: Prentice-Hall.
Barker. P. H. (1985). Using metaphors in psychotherapy. New York: Brunner/Mazel.
Bem, D. J. (1972). Self-perception theory. In L. Berkowitz (Ed.), Advances in experimental social psychology, Vol. 6, (pp. 1–62). New York: Academic Press.
Brown, T. J. (1999). Adventure risk management. In J. C. Miles, & S. Priest (Ed.), Adventure programming (pp. 273–284). State College: Venture Publishing Inc.
Cason, D. R., & Gillis, H. L. (1994). A meta-analysis of outdoor adventure programming with adolescents. The Journal of Experiental Education, 17, 40–47.
Cladder, H. (1999). Oplossingsgerichte korte psychotherapie. Lisse: Swets & Zeitlinger.
Crisp, S. (1997). International models of best practice in wilderness and adventure therapy: implications for Australia. Melbourne: Austin & Repatriation Medical Centre.
Crisp, S., & O'Donell, M. (1998). Wilderness adventure therapy in adolescent psychiatry. In C. Itin (Ed.), Exploring the boundaries of adventure therapy: International perspectives (pp. 346–359). Boulder: Therapeutic Adventure Professional Group/Association for Experiental Education.
Crisp, S. R. J., O'Donell, M. J., Kingston, L., Poot, A., & Thomas, N. E. (2000). Innovative multi-modal day-patient treatment for severely disordered at risk adolescents. In N. N. Singh, J. P. Leung, & A. N. Singh (Eds.), International perspectives on child and adolescent mental health. Volume 1: Proceedings of the first international conference, 19 (pp. 1–9). Amsterdam: Elsevier.
Davis-Berman, J., & Berman, D. S. (1994). Wilderness therapy: foundations, theory & research. Dubuque: Kendall Hunt.
De Jong, P., & Berg, I. K. (2001). De kracht van oplossingen. Lisse: Swets & Zeitlinger.
Duindam, T., Glas, M., & Van der Ploeg, J. (1996). De sprong wagen. Activerende hulpverlening in de jeugdzorg. Utrecht: nizw.
Eron, J. B., & Lund, T. W. (1998). Narrative solutions in brief therapy. New York: The Guilford Press.
Ferguson, G. (1999). Shouting at the sky: troubled teens and the promise of the wild. New York: St. Martin's Press.
Foster, S., & Little, M. (1988). The book of the vision quest: personal transformation in the wilderness. New York: Prentice Hall.
Frank, J. D., & Frank, J. B. (1991). Persuasion & Healing. A comparative study of psychotherapy. Baltimore: John Hopkins University Press.
Gass, M. A. (1993a). The evolution of processing adventure therapy experiences. In M. A. Gass (Ed.), Adventure therapy: Therapeutic applications of adventure programming (pp. 3–10). Dubuque: Kendall Hunt.
Gass, M. A. (1993b). Enhancing metaphor development in adventure therapy programs. In M. A. Gass (Ed.), Adventure therapy: Therapeutic applications of adventure programming (pp. 245–258). Dubuque: Kendall Hunt.
Glasser, W. (1998). Choice theory. New York: Harper Collins.
Hans, T. A. (2000). A meta-analysis of the effects of adventure programming on locus of control. Journal of Contemporary Psychotherapy, 30, 33–60.CrossRef
Hattie, J., Marsh, H. W., Neill, J. T., & Richards, G. E. (1997). Adventure education and outward bound: out-of-class experiences that make a lasting difference. Review of Educational Research, 67, 43–87.
Kaplan, R., & Kaplan, S. (1989). The experience of nature: a psychological perspective. New York: Cambridge University Press.
Kimball, R. O., & Bacon, S. B. (1989). The wilderness challenge model. In R. D. Lyman, S. Prentice-Dunn, & S. Gabel (Eds.), Residential and inpatient treatment of children and adolescents (pp. 115–144). New York: Plenum Publishing Corporation.
Kingston, L., Poot, A., & Thomas, N. E. (1997). The Brief Intervention Program under the microscope: A five year review of an adolescent day program. Melbourne: Austin & Repatriation Medical Centre.
Koekkoek, B. (2001). Op vreemd terrein: ervarend leren in de geestelijke gezondheidszorg. Maandblad Geestelijke volksgezondheid, 56, 315–330.
Krakauer, J. (1997). De wildernis in. Amsterdam: Ooievaar.
Lambert, M. J., & Bergin, A. E. (1994). The effectiveness of psychotherapy. In A. E. Bergin, & S. L. Garfield (Eds.), Handbook of psychotherapy and behaviour change. 4th ed. (pp. 143–189). New York: John Wiley & Sons.
Lange, A. (1977). De zware last en enkele beschouwingen over zelfperceptietheorie. In K. van der Velden (Red.), Directieve therapie 1 (pp. 257–268). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
Lange, A. (1987). Strategieën in directieve therapie. Deventer: Van Loghum Slaterus.
Lange, A. (2000). Gedragsverandering in gezinnen. Groningen: Wolters-Noordhoff.
Luckner, J. L., & Nadler, R. S. (1997). Processing the adventure experience. Dubuque: Kendall Hunt.
Maslow, A. H. (1970). Motivation and personality. New York: Harper & Row.
Miles, J. (1993). Wilderness as healing place. In M. A. Gass (Ed.), Adventure therapy: Therapeutic applications of adventure programming (pp. 43–56). Dubuque: Kendall Hunt.
Nadler, R. S. (1993). Therapeutic process of change. In M. A. Gass (Ed.), Adventure therapy: Therapeutic applications of adventure programming (pp. 57–69). Dubuque: Kendall Hunt.
Priest, S., & Dixon, T. (1990). Safety practices in adventure programming. Boulder: Association for Experiental Education.
Rijnders, P., De Jong, T., & Pieters-Korteweg, E. (1999). Kortdurend behandelen in de ggz . Een inleiding. Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
Rogers, C. R. (1961). On becoming a person: a therapist's view of psychotherapy. Boston: Houghton Mifflin.
Russel, K. C. (2001). Assessment of treatment outcomes in outdoor behavioral healthcare. Technical Report #27. Moscow: Idaho Forest, Wildlife and Ranger Experiment Station.
Russel, K. C., & Hendee, J. C. (2000). Outdoor behavioral healthcare: definitions, common practice, expected outcomes and a nationwide survey of programs. Technical Report #26. Moscow: Idaho Forest, Wildlife and Ranger Experiment Station.
Schoel, J., Prouty, D., & Radcliffe, P. (1988). Islands of healing. A guide to adventure based counseling. Hamilton: Project Adventure Inc.
Van der Ploeg, J. D., & Scholte, E. M. (2000). Nieuwe programma's voor jeugdigen met ernstige psychosociale problemen nader belicht. Tijdschrift voor Orthopedagogiek, 39, 221–235.
Van der Smissen, B., & Gregg, C. (1999). Legal liability and risk management. In J. C. Miles, & S. Priest (Ed.), Adventure programming (pp. 285–297). State College: Venture Publishing Inc.
Van der Velden, K. (Red.) (1977). Directieve therapie 1. Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
Van Dijck, R., Van der Hart, O., & Van der Velden, K. (1980). Over imaginatie en metaforen. In K. van der Velden (Red.), Directieve therapie 2 (pp. 103–117). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
Van Dijck, R., Van der Hart, O., Van der Velden, K., & Oudshoorn, D. (1980). Wat is directieve therapie? (2); vijf programmatische uitgangspunten. In K. van der Velden (Red.), Directieve therapie 2 (pp. 17–25). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
Van Dijck, R., Van der Velden, K., & Emmelkamp, P. M. G. (1997). Algemene therapiefactoren, eclecticisme en indicatiestelling voor psychotherapie. In W. Vandereycken, C. A. L. Hoogduin, & P. M. G. Emmelkamp (Red.), Handboek psychopathologie deel 2 (pp. 61–76). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
Van Kerkhof, M. P. N. (1999). Gevangen in de groep. De harde aanpak 3: Glenn Mills school. 0/25, Tijdschrift over Jeugd, 4, 24-28.
White, M., & Epston, D. (1990). Narrative means to therapeutic ends. New York: W.W. Norton and Company.
Yalom, I. D. (1985). The theory and practice of group psychotherapy, 3 rd ed. New York: Basic Books Inc.
Metagegevens
Titel
Over pieken en dalen
De effectiviteit van therapeutische buitenactiviteiten nader beschouwd
Auteur
Bauke Koekkoek
Publicatiedatum
01-03-2003
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in
Kind en adolescent / Uitgave 1/2003
Print ISSN: 0167-2436
Elektronisch ISSN: 1876-5998
DOI
https://doi.org/10.1007/BF03060867

Andere artikelen Uitgave 1/2003

Toch de wppsi-r!

  • Commentaar

Boeken

  • Artikelen

Geloof je het zelf?

  • Redactioneel

Opmerkelijk

  • Artikelen

De invloed van voeding op hyperactief gedrag bij kinderen met adhd

  • Artikelen

Boeken

  • Artikelen