Normaalwaarden voor disacharidaseactiviteit in het duodenum bij kinderen met gastro-intestinale klachten

Disacharidaseactiviteit werd van oudsher gemeten in jejunumbiopten. Ook de normaalwaarden voor de activiteit van deze enzymen waren gebaseerd op biopten uit dit deel van de dunne darm. Aangezien momenteel nog vrijwel uitsluitend biopten uit het duodenum worden afgenomen, is er behoefte aan nieuwe normaalwaarden. In het huidige onderzoek werden deze waarden verkregen door de activiteit van de disacharidasen sucrase, isomaltase en maltase te bepalen met behulp van de Dahlquist-methode in 94 duodenumbiopten afkomstig van patiënten met diverse gastro-intestinale klachten. Alle biopten hadden een volstrekt normale histologie. Voor lactase werden normaalwaarden bepaald door gebruik te maken van duodenumbiopten afkomstig van 29 patiënten jonger dan 24 maanden, een groep die obligaat lactasesufficiënt is, ongeacht de etniciteit. In het proximale duodenum was de activiteit (gemiddelde ±2 sd) van lactase 16 (5-50), van sucrase 24 (9-61), van isomaltase 35 (15-83) en van maltase 80 (30-213), in U/g eiwit bij 37 °C. De normaalwaarden voor patiënten met diarree en/of failure to thrive waren identiek aan de waarden verkregen bij patiënten met andere gastro-intestinale klachten. Verder bleek de disacharidaseactiviteit in het duodenum ongeveer de helft van de activiteit in het jejunum te zijn. De hier beschreven normaalwaarden voor disacharidaseactiviteit zijn gebaseerd op onderzoek van kinderen met gastro-intestinale klachten en een normale villusarchitectuur, en zijn in principe dus alleen toepasbaar in deze groep. Echter, in de praktijk zal dat geen probleem zijn, omdat juist gastro-intestinale symptomen een indicatie vormen tot het doen van een dunnedarmbiopt met bepaling van disacharidaseactiviteit.