01-11-2005 | In de praktijk
Keuzedwangneurose
Gepubliceerd in: Huisarts en wetenschap | Uitgave 11/2005
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
Eindelijk, eindelijk… In het nieuwe zorgstelsel is er meer keuzevrijheid voor de patiënt. Een zegen, zo beweren alle beleidsmakers en wetopstellers. Zorgverleners en zorginstellingen houden nog te weinig rekening met hun wensen, met nadelige gevolgen voor de dienstverlening, de kwaliteit van de zorg en het uiteindelijke resultaat. Nou wil het geval dat wet- en regelgeving altijd wordt gemaakt door theoretici, in ieder geval mensen die niets van de praktijk weten. Want wil de patiënt wel kiezen? De eerste die een knuppel in het hanenhok gooide was Margo Trappenburg, columnist van NRC Handelsblad, sinds dit jaar hoogleraar Patiëntenperspectief. Ja, zo’n leerstoel bestaat echt! Ik lees haar graag en ben het meestal met haar eens, ook nu weer. Keuzevrijheid, willen we dit nu echt? Nee, dus. Veel mensen willen volgens haar helemaal niet kiezen, althans niet in de zorg. Het leven is niet voorspelbaar, benodigde medische hulp evenmin.