Ict-Ondersteuning: de Volgende Stap in de Evolutie van Richtlijnen

Richtlijnen zijn voornamelijk gericht op de

individuele

arts en niet op de organisatie. Een arts maakt deel uit van een

system

: hij of zij is deel van een organisatie waarin regels en routines gelden. Er wordt gewerkt met formulieren, procedures en informatiesystemen waarin deze regels en routines veelal zijn ingebed.

Richtlijnen geven over het algemeen onvoldoende antwoord op concrete vragen van de arts. Er wordt geen individuele terugkoppeling aan de gebruikers geboden. Feedback op het handelen van de arts (bijvoorbeeld door beslissingsondersteunende software) blijkt een stimulans te zijn om richtlijnen eerder toe te passen in de praktijk.

Een werkelijk ‘dynamische’ of ‘levende’ richtlijn is een richtlijn waarvan de contouren (inter)nationaal zijn vormgegeven, op basis van evidence over (kosten)effectiviteit, en die lokaal nader zijn ingevuld en ingebouwd in beslissings- en procesondersteunende

ict

. Uit deze richtlijnen kunnen zowel de uitkomsten worden afgeleid op basis waarvan de zorgprofessionals het zorgproces kunnen (bij)sturen, alsook de streefwaarden (klinische uitkomsten, maar ook informatie over patiëntensatisfactie, efficiëntie enzovoort) die als einddoel zouden kunnen fungeren.