Top

Gepubliceerd in:

2016 | OriginalPaper | Hoofdstuk

14. Duikgeneeskunde

Auteur : Mattijn Buwalda

Gepubliceerd in: Leerboek sportgeneeskunde

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Samenvatting

Tijdens duiken is de druk in het lichaam gelijk aan de omgevingsdruk, welke toeneemt met de diepte. De toegenomen partiële stikstofdruk leidt tot stikstofnarcose en een opname van stikstof in bloed en weefsels. Decompressieziekte ontstaat indien de opstijging relatief te snel gaat in verhouding tot de hoeveelheid stikstof in de weefsels. Er ontstaan dan te veel en te grote bellen in bloed en weefsels. Een verhoogde partiële zuurstofdruk kan aanleiding geven tot pulmonale en neurologische zuurstoftoxiciteit. Tijdens stijgen en dalen leiden afgesloten luchthoudende holtes in het lichaam tot barotraumata. Longoverdrukletsel kan resulteren in een cerebrale arteriële gasembolie. Tijdens duiken neemt de diurese toe. Dehydratie verhoogt de kans op het krijgen van decompressieziekte. Bij duikongevallen geeft men altijd 100 % zuurstof en vocht. Het uitvoeren van een duikmedische keuring vergt specifieke expertise en ervaring.

vorige hoofdstuk Warmtehuishouding bij sporten

volgende hoofdstuk Hoogtegeneeskunde – fysiologie en pathofysiologie

Balestra C, Lafère P, Germonpré P. Persistence of critical flicker fusion frequency impairment after a 33 mfw SCUBA dive: evidence of prolonged nitrogen narcosis? Eur J Appl Physiol. 2012;112:4063–8.CrossRefPubMed

Benton PJ, Woodfine JD, Westwook PR. Arterial gas embolism following a 1-meter ascent during helicopter escape training: a case report. Aviat Space Environ Med. 1996;67:63–4.PubMed

Bosco G, Yang ZJ, Savini F, et al. Environmental stress on diving-induced platelet activation. Undersea Hyperb Med. 2001;28:207–11.PubMed

Boussuges A, Blanc P, Molenat F, Bergmann E, Sainty JM. Haemoconcentration in neurological decompression illness. Int J Sports Med. 1996;17:351–55.CrossRefPubMed

Chavko M, Harabin AL. Regional lipid peroxidation and protein oxidation in rat brain after hyperbaric oxygen. Free Radic Biol Med. 1996;20:973–8.CrossRefPubMed

Denoble P, Marroni A, Vann R. Annual fatality rates and associated risk factors for recreational scuba diving. In: Vann R, Lang M, Redacteur. Recreational diving fatalities. Proceedings of the Divers Alert Network 2010 April 8–10 Workshop. Durham: Divers Alert Network; 2011.

Donald K. Oxygen and the diver. Hanley Swan: The Spa Ltd; 1992.

Edmonds C. Scuba divers’ pulmonary oedema. A review. Div Hyperb Med. 2009;39:226–31.

Ferrigno M, Lundgren CEG. Human breath-hold diving. In: Lundgren CEG, Miller JN, Redacteur. The lung at depth. New York: Dekker; 1999. pag. 529–85.

Fock A, Harris R, Slade M. Oxygen exposure and toxicity in recreational technical divers. Diving Hyperb Med. 2013;43:67–71.PubMed

Francis TJR, Mitchell SJ. Manifestations of decompression disorders. In: Brubakk AO, Neuman TS, Redacteur. Bennett and Elliott’s physiology and medicine of diving. New York: Elsevier Science; 2003. pag. 578–99.

Francis TJ, Pearson RR, Robertson AG, Hodgson M, Dutka AJ, Flynn ET. Central nervous system decompression sickness: latency of 1070 human cases. Undersea Biomed Res. 1988;15:403–17.PubMed

Freiberger JJ, Denoble PJ, Pieper CF, Uguccioni DM, Pollock NW, Vann RD. The relative risk of decompression sickness during and after air travel following diving. Aviat Space Environ Med. 2002;73:980–4.PubMed

Gempp E, Blatteau JE. Risk factors and treatment outcome in scuba divers with spinal cord decompression sickness. J Crit Care. 2010;25:236–42.CrossRefPubMed

Gilliam B. Evaluation of DCS incidence of multi-day repetitive diving for 77,680 sports dives. In: Lang MA, Vann RD, Redacteur. Proceedings of the repetitive diving workshop, pag. 15–24. Costa Mesa: American Academy of Underwater Sciences; 1992.

Liew HD van, Flynn ET. Direct ascent from air and N₂-O₂ saturation dives in humans: DCS risk and evidence of a threshold. Undersea Hyperb Med. 2005;32:409–19.PubMed

Martin JD, Thom SR. Vascular leukocyte sequestration in decompression sickness and prophylactic hyperbaric oxygen therapy in rats. Aviat Space Environ Med. 2002;73:565–9.PubMed

Nadel ER, Holmer I, Bergh U, et al. Energy exchanges of swimming man. J Appl Physiol. 1974;36:465–71.CrossRefPubMed

Navy Department. US Navy Diving Manual. Revision 6. Volume 5: diving medicine and recompression chamber operations. NAVSEA 0910-LP-106-0957. Washington, DC: Naval Sea Systems Command; 2008.

Small A. New perspectives on hyperoxic pulmonary toxicity – a review. Undersea Biomed Res. 1984;11:1–24.PubMed

Thalmann ED. Principles of US Navy recompression treatments for decompression sickness. In: Moon RE, Sheffield PJ, Redacteur. 45th Undersea and Hyperbaric Medical Society Workshop, pag. 75–95. Treatment of decompression illnesskensington: Undersea and Hyperbaric Medical Society; 1996.

Vann RD, Denoble PJ, Uguccioni DM, Freiberger JJ, Forbes R, Pieper CF. Incidence of decompression sickness (DCS) in four recreational diving populations. Presented at the Annual Meeting of the Undersea and Hyperbaric Medical Society. Sydney (Abstract appears in Undersea Hyperb Med. 2004;31(3):304–5.

Vann RD, Freiberger JJ, Caruso JL. Divers Alert Network report on decompression illness, diving fatalities and project dive exploration: 2005 edition (based on 2003 data). DAN technical Report; 2005.

www.duikgeneeskunde.nl.

https://www.diversalertnetwork.org/medical/neuroexam.asp.

Titel: Duikgeneeskunde
Auteur: Mattijn Buwalda
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Boek: Leerboek sportgeneeskunde
Print ISBN: 978-90-368-1098-2

Elektronisch ISBN: 978-90-368-1099-9

Copyright: 2016
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-368-1099-9_14

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Log in om toegang te krijgen