Gepubliceerd in:
01-12-2007 | Onderzoek
De wet van Lasagna
Problemen bij het werven van patiënten voor onderzoek in de huisartsenpraktijk
Gepubliceerd in: Huisarts en wetenschap | Uitgave 13/2007
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
Van der Wouden JC, Blankenstein AH, Huibers JH, Van der Windt DAWM, Stalman WAB, Verhagen AP. De wet van Lasagna. Problemen bij het werven van patiënten voor onderzoek in de huisartsenpraktijk. Huisarts Wet 2007:50(13):650/5.
Achtergrond De laatste decennia is het onderzoek in de huisartsenpraktijk sterk toegenomen, maar het werven van patiënten geeft vaak problemen. De wet van Lasagna stelt dat medisch onderzoekers te optimistisch zijn bij het inschatten van het aantal patiënten dat ze kunnen insluiten voor hun onderzoek. We stelden ons ten doel om factoren op te sporen die samenhangen met succes en falen van patiëntenwerving in de huisartsenpraktijk.
Methode Beschrijvend onderzoek onder onderzoekers in de huisartsenpraktijk. We hebben onderzoekers geïnterviewd die betrokken waren bij 78 projecten over hun onderzoeksopzet, veldwerkkenmerken, en de resultaten van de patiëntenwerving.
Resultaten Onderzoek dat zich richtte op patiënten met al bekende klachten was vaker succesvol dan onderzoek waarvoor patiënten vereist waren die voor het eerst met een probleem kwamen. Onderzoek waarbij de huisarts tijdens het spreekuur alert moest zijn op mogelijke deelnemers slaagde er minder vaak in het vereiste patiëntenaantal te bereiken. Wanneer de huisarts of de praktijkassistent de patiënt als eerste over het onderzoek moest informeren ging het minder goed dan wanneer de patiënt een brief kreeg thuis gestuurd. Deze factoren bleken onderling sterk gecorreleerd.
Conclusie De wet van Lasagna is ook van toepassing op onderzoek in de Nederlandse huisartsenpraktijk: veel onderzoekers hebben moeite om voldoende patiënten te werven. Onderzoekers dienen zich bewust te zijn van bevorderende en belemmerende factoren en hier bij hun onderzoeksopzet rekening mee te houden.