Dagboek van een migrainepatiënt

Extract

Op mijn dertiende werd ik van de ene op de andere seconde blind aan één oog. Paniek natuurlijk. Ik zag mijzelf al als een vrouwelijke Moshe Dayan door het leven gaan. ‘Nee hoor’, zei mijn vriendinnetje, dochter van een arts, ‘je krijgt vast migraine. Ga maar gauw naar huis.’ Ze had gelijk. Ik werd misselijk en kreeg enorme hoofdpijn. De huisarts kwam en gaf een injectie. En de dag daarop werd ik pas wakker. Mijn eerste migraineaanval. Het is de enige aanval geweest met een aura. Nu heb ik af en toe wel fraaie flitsen, maar dat mijn gezichtsveld gehalveerd wordt, dat is er gelukkig niet meer bij. De hoofdpijn blijft nog een aantal jaren weg. …