Skip to main content
Mijn bibliotheek
Shop
Nieuws Boeken Tijdschriften E-learning Web-tv Video Audio
Tips voor Mijn BSL
UITGEBREID ZOEKEN
Inloggen
Top
Gepubliceerd in:
Duizeligheid hoofdstuk lezen eerste hoofdstuk lezen

2016 | OriginalPaper | Hoofdstuk

9. Wegraking

Auteurs : T. O. H. de Jongh, J. G. van Dijk

Gepubliceerd in: Diagnostiek van alledaagse klachten

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail
    Link delen
publish
Publiceer nu

Samenvatting

De diagnostiek van flauwvallen is moeilijk, omdat de arts slechts zelden bij een aanval aanwezig is. Een zorgvuldige (hetero)anamnese is daarom extra belangrijk. Met behulp van de anamnese en lichamelijk onderzoek kan een groep patiënten worden geselecteerd waarbij een ernstige oorzaak erg onwaarschijnlijk is. Vaak spelen verschillende uitlokkende momenten een rol. Het kan zinvol zijn hiernaar verder onderzoek te doen. Uitgebreid aanvullend onderzoek bij een wegraking van onbekende oorsprong is zelden zinvol. Het levert meestal ook geen diagnose op en wel veel vals-positieve uitslagen. Indien bij ouderen geen duidelijke oorzaak wordt gevonden, kan het wel zinvol zijn te zoeken naar een cardiale oorzaak, aangezien deze duidelijk van invloed is op de prognose. Omdat bij de meeste patiënten in de huisartsenpraktijk geen uitgebreid onderzoek zal worden verricht, is aandacht voor mogelijke alarmsymptomen extra belangrijk.
vorige hoofdstuk Vallen bij ouderen
volgende hoofdstuk Hoofdpijn
Bijlagen
Alleen toegankelijk voor geautoriseerde gebruikers
Literatuur
1.
European Society of Cardiology (ESC). Guidelines for the diagnosis and management of syncope (version 2009). Eur Heart J. 2009;30:2631–71.CrossRef
2.
Olde Nordkamp LRA, Dijk N van, Ganzeboom KS, et al. Syncope prevalence in the ED compared to the general practice and population: a strong selection process. Am J Emerg Med. 2009;27:271–9.
3.
Ganzeboom KS, Colman N, Reitsma JB, et al. Prevalence and triggers for syncope in medical students. Am J Cardiol. 2003;91:1006–8.CrossRefPubMed
4.
Lieshout JJ van, Wieling W, Karemaker JM. De vasovagale reactie. Ned Tijdschr Geneeskd. 1993;137: 989–95.
5.
6.
Meyer MD, Handler J. Evaluation of the patient with syncope: an evidence based report. Emer Med Clin North Am. 1999;17:189–201.CrossRef
7.
Soteriades ES, Evans JC, Larson MG, et al. Incidence and prognosis of syncope. N Engl J Med. 2002;347:878–85.CrossRefPubMed
8.
9.
Lisdonk EH van de, Bosch WJHM van den, Lagro-Jansen ALM, Schers HJ, redacteuren. Ziekten in de huisartspraktijk. 5e druk. Maarssen: Elsevier gezondheidszorg; 2008.
10.
Nielen MMJ, Spronk I, Davids R, et al. Incidentie en prevalentie van gezondheidsproblemen in de Nederlandse huisartsenpraktijk in 2013. Uit: NIVEL Zorgregistraties eerste lijn; 2014. www.​nivel.​nl/​node/​4096.
11.
Dijk N van, Harms MPM, Wieling W. Drie patiënten met niet herkende orthostatische intolerantie. Ned Tijdschr Geneeskd. 2000;144:249–53.
12.
Dijk JG, Thijs RD, Benditt DG, Wieling W. A guide to disorders causing transient loss of consciousness: focus on syncope. Nat Rev Neurol. 2009;5:438–48.CrossRefPubMed
13.
Wieling W, Ganzeboom KS, Krediet CTP, et al. Initiële strategie bij wegrakingen: het belang van de anamnese. Ned Tijdschr Geneeskd. 2003;147:849–53.PubMed
14.
Sheldon R, Rose S, Ritchie D, et al. Historical criteria that distinguish syncope from seizures. J Am Coll Cardiol. 2002;40:145–8.CrossRef
15.
Graham LA, Kenny RA. Clinical characteristics of patients with vasovagal reactions presenting as unexplained syncope. Europace. 2001;3:141–6.CrossRefPubMed
16.
17.
Thijs R. Syncope an integrative physiological approach. Proefschrift. Leiden: LUMC; 2008.
18.
Linzer M, Yang EH, Estes NA 3rd, et al. Diagnosing syncope. Part 1: value of history, physical examination and electrocardiography. Clinical Efficacy Assessment Project of the American College of Physicians. Ann Intern Med. 1997;126:989–96.CrossRefPubMed
19.
CBO-richtlijn Hoge bloeddruk. Utrecht: CBO kwaliteitsinstituut voor de gezondheidszorg; 2001.
20.
Vlek ALM, Jansen PAF. Orthostatische hypotensie; de rol van antihypertensiva. Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;9:24–8.
21.
Alboni P, Brignole M, Menozzi C, et al. Diagnostic value of history in patients with syncope with or without heart disease. J Am Coll Cardiol. 2001;37:1921–8.CrossRefPubMed
22.
Wilde AA, Langen IM. From gene tot disease; ion channel proteins and the long QT syndrome. Ned Tijdschr Geneeskd. 2000;144:2205–7.PubMed
23.
24.
Dijk JG van. Conditions that mimic syncope. In: Benditt DG, Blanc JJ, Brignole M, et al., redacteuren. The evaluation and treatment of syncope: a handbook for clinical practice. Oxford: Blackwell/Futura; 2003.
25.
Kapoor WN, Fortunato M, Hanusa BH, Schilberg HC. Psychiatric illnesses in patients with syncope. Am J Med. 1995;99:505–12.CrossRefPubMed
26.
27.
Cruishank DP, Hays PM. Maternal physiology in pregnancy. In: Gabbe SG, Niebyl JR, Simpson JL, redacteuren. Obstetrics: normal and problem pregnancies. 2nd ed. New York: Churchill Livingstone; 1991. pp. 125–46.
28.
Mendu ML. Mc Avay G. Yield of diagnostic tests in evaluation of syncopal periods in older patients. Arch Intern Med. 2009;169:1269–305.
29.
Brignole M, Ungar A, Casagrabde I, et al. Prospective multicentre systematic guideline-based management of patients referred to the Syncope Units of general hospitals. Europace. 2010;12:109–18.CrossRefPubMed
30.
Brignole M, Alboni P, Benditt D, et al. Guidelines on management (diagnosis and treatment) of syncope. Eur Heart J. 2001;22:1256–306.CrossRefPubMed
31.
Martin G, Adams S, Martin HG, et al. Prospective evaluation of syncope. Ann Emerg Med. 1984;13:499–504.CrossRefPubMed
32.
Romkes JH, Froger CL, Wever EFD, Westerhof PW. Wegrakingen: epileptische aanval of syncope? Een prospectief onderzoek. Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:950–3.
33.
34.
Colman N, Nahm K, van Dijk JG, et al. Diagnostic value of history taking in reflex syncope. Clin Auton Res. 2004;14(suppl 1):37–44.CrossRefPubMed
35.
Hoefnagels WAJ, Padberg GW. Wegrakingen: epileptische aanval of syncope? Een prospectief onderzoek. Ned Tijdschr Geneeskd. 1993;137:1002–6.
36.
Atkins D, Hanusa B, Sefcik T, et al. Syncope and orthostatic hypotension. Am J Med. 1991;91:179–87.CrossRefPubMed
37.
Linzer M, Yang EH, Estes NA 3rd, et al. Diagnosing syncope. Part 2: unexplained syncope. Clinical Efficacy Assessment Project of the American College of Physicians. Ann Intern Med. 1997;127:76–86.CrossRefPubMed
38.
Panhuyzen-Goedkoop NM, Crijns HJGM. Iatrogene collaps; is die te voorkomen. Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:27–37.
39.
Kapoor WN, Smith MA, Miller NL. Upright tilt testing in evaluating syncope: a comprehensive literature review. Am J Med. 1994;97:78–88.CrossRefPubMed
40.
Krumholz HM, Douglas PS, Goldman L, Waksmonski C. Clinical utility of transthoracic twodimensional and Doppler echocardiography. J Am Coll Cardiol. 1994;24:125–31.CrossRefPubMed
41.
Brown AP, Dawkins KD, Davies JG. Detection of arrhythmias: use of a patient-activated ambulatory electrocardiogram device with a solid-state memory loop. Br Heart J. 1987;58:251–3.CrossRefPubMedPubMedCentral
Metagegevens
Titel
Wegraking
Auteurs
T. O. H. de Jongh
J. G. van Dijk
Copyright
2016
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Boek
Diagnostiek van alledaagse klachten

Print ISBN: 978-90-368-1154-5

Elektronisch ISBN: 978-90-368-1274-0

Copyright: 2016

DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-1274-0_9

Gerelateerde informatie

19-07-2012 | wo | Video

Diagnostiek van alledaagse klachten > Wegraking