05-10-2018
Specialistische ondersteuner huisartsenzorg jeugd-GGZ (SOH-JGGZ)
Gepubliceerd in: Bijblijven | Uitgave 8/2018
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
In de jeugdhulp is sprake van een omvangrijke transitie. Alle zorg is onder regie van de gemeenten geplaatst. De huisarts blijft verantwoordelijk voor hulp bij somatische en psychosociale problematiek van jeugdigen voor zover die tot het basistakenpakket behoort. Uit twee evaluatierapporten blijkt dat de transformatie naar een effectievere jeugdhulpverlening nog niet is gerealiseerd. Karakter, een organisatie voor kinder- en jeugdpsychiatrie, heeft huisartsen in elf gemeenten in Gelderland en Overijssel aangeboden een GZ-psycholoog als specialistische ondersteuner huisartsenzorg bij jeugd-GGZ (SOH-JGGZ) in de huisartsenpraktijk te situeren.
Bij inmiddels meer dan 130 huisartsen wordt een SOH-JGGZ ingezet die de huisarts faciliteert met screeningsdiagnostiek, triage, korte behandeltrajecten en waar nodig overbruggingszorg. Kinderen en ouders zijn zeer tevreden, omdat zij snel, drempelloos en zonder etikettering terechtkunnen bij een gespecialiseerde hulpverlener. De huisarts zal in het begin van de pilot moeten investeren in overleg met de SOH-JGGZ, om deze handelswijze te bewaken en om de SOH-JGGZ zich te laten thuis voelen binnen de praktijk zonder de gebruikelijke inbedding van de SOH-JGGZ in een multidisciplinair team. Door periodiek te sparren met de SOH-JGGZ worden de kennis en kunde van de huisarts vergroot. De eerste evaluaties van deze pilots wijzen uit dat huisartsen met een SOH-JGGZ minder naar de GGZ (met name minder naar de generalistische basis GGZ) verwijzen dan huisartsen zonder een SOH-JGGZ. We concluderen dat de SOH-JGGZ-pilots in de huidige elf gemeenten succesvol zijn, kwalitatief hoogwaardige zorg leveren in de eigen woonomgeving en zeer waarschijnlijk bijdragen aan de gewenste substitutie naar generalistische basis GGZ en basiszorg.
Wij bevelen aan meer aandacht te besteden aan gezamenlijke preventieprogramma’s en onderzoek te intensiveren naar effecten op langere termijn, naar betere afstemming van de huisarts met wijkteams en naar nog betere samenwerking binnen de jeugdzorgketen.