Psychosociale jeugdzorg: Naar een empirisch onderbouwde diagnostiek en behandeling

Jeugdzorg beoogt jeugdigen met psychosociale problemen te helpen. Bij een planmatige aanpak spoort men via diagnostiek de aard, ernst en oorzaken van de problemen op, zodat de behandeling vervolgens op de gediagnosticeerde problematiek kan worden afgestemd.

Problemen van jeugdigen worden echter door meerdere factoren bepaald. Bij diagnostiek en behandeling dient met deze meervoudige bepaaldheid rekening te worden gehouden. Dit hoofdstuk presenteert een aanzet voor een meervoudige risicobenadering van diagnostiek en behandeling die op empirisch onderzoek is gebaseerd. Voorlopers van de meervoudige risicobenadering zijn de (bio-)ecologische theorie en de resultaten van internationaal longitudinaal empirisch onderzoek naar risico- en beschermende factoren in de ontwikkeling van psychopathologie. Deze bieden een goede empirische basis voor een valide en betrouwbare diagnostiek van meervoudige risicofactoren. De kennis over welke interventie bij welke problemen van jeugdigen de optimale ontwikkelingsprognose biedt is echter nog maar sporadisch voorhanden. Dit bemoeilijkt de keuze voor een juist behandelingsprogramma of indicatiestelling. Longitudinaal onderzoek naar de effecten en werkzame bestanddelen van behandelingsprogramma’s in combinatie met meta-analyse van reeds uitgevoerd effectonderzoek kan in deze lacune voorzien.