Top

Gepubliceerd in:

01-09-2011

Psychoanalyse en evidentie

Auteur: DRS. J. DIRKX

Gepubliceerd in: Tijdschrift voor Psychotherapie | Uitgave 5/2011

Samenvatting

De psychoanalyse wordt in Nederland niet langer vergoed als gezondheidszorgvoorziening. Het belangrijkste argument is een vermeend gebrek aan bewijs voor de effectiviteit van de psychoanalyse. Dit artikel gaat dieper in op de achtergrond van deze argumentatie. Er is in de geestelijke gezondheidszorg behoefte aan evidentie met als doel de psychiatrie en psychotherapie in wetenschappelijk opzicht te emanciperen en aansluiting te laten vinden bij de somatische gezondheidszorg. Om de effectiviteit of liever de waarde van psychoanalyse aan te tonen is een onderzoeksmethodologie nodig die meer recht doet aan het eigene van de psychoanalyse, die een hermeneutische discipline is in het overgangsgebied tussen begrijpen en verklaren.

vorige artikel Inleiding

volgende artikel Mentaliseren als richtsnoer in klinische psychotherapie

Ablon, S. J.& Jones, E.E. (2005). On analytic process. Journal of the American Psychoanalytic Association, 53, 541–568.PubMedCrossRef

Berghout, C.C. (2010). A cohort study into the effectiveness of long-term psychoanalytic treatment for patients with personality disorders and/or chronic depression. Proefschrift VUUniversity Medical Center, Amsterdam.

CVZ (2010). Standpunt psychoanalyse en langdurige psychoanalytische psychotherapie. www.cvz.nl

Diamond, D., Blatt, S. J., Stayner, D. & Kaslow, N. (1995). Differentiation-relatedness of self and object representations. Ongepubliceerd manuscript. Yale University, New Haven.

Dirkx, J. (2008). De aantrekkelijke maar illusoire autonomie van een eenzijdig verklaringsmodel voor de psychopathologie. Tijdschrift voor Psychiatrie, 50, 405–415.PubMed

First, M.B. &Wakefield, J.C. (2010). Defining mental disorder in DSM-5. A commentary on: ‘What is a mental/psychiatric disorder? From DSM-IV to DSM-5’. Psychological Medicine, 40, 1779–1782.PubMedCrossRef

Fulford, K.W.M. (2004). Ten principles of values-based medicine. In J. Radden (Ed.), The philosophy of psychiatry: A companion (pp. 205–234). New York: Oxford University Press.

George, C., Kaplan, N. & Main, M. (1996). Adult Attachment Interview. Ongepubliceerd protocol (3rd ed.). University of California, Berkeley.

Gomperts, W. (2010). Cijfers en verhalen. Over langdurige psychoanalytische behandeling en effectmeting. Tijdschrift voor Psychotherapie, 36, 378–393.CrossRef

Hafkenscheid, A. (2010). Voorkeursbehandeling van analysanten versus voorkeursbehandeling van CGT. Een reactie op DeWolf en Cuijpers. Tijdschrift voor Psychotherapie, 36, 269–274.CrossRef

Huibers, M. J.H. (2010). De toekomst van de psychotherapie. Maandblad Geestelijke volksgezondheid, 65, 976–989.

Katzenstein, T., Ablon, J.S. & Levy, R.A. (2009). A naturalistic treatment for panic disorder. In R.A. Levy & J.S. Ablon (Eds), Handbook of evidence-based psychodynamic psychotherapy. Bridging the gap between science and practice (pp. 45–67). New York: Humana Press.CrossRef

Leeuw, P. de, Zaat, J.& Drenth, J. (2010) Van Sigmund naar EBM-psychiatrie. Nederlands Tijdschrift voor de Geneeskunde, 154, 669.

Leichsenring, F. & Rabung, S. (2008). Effectiveness of long-term psychodynamic psychotherapy. Ameta-analysis. Journal of the American Medical Association, 300, 1551–1565.PubMedCrossRef

Levine, R. & Fink, M. (2006). The case against evidence-based principles in psychiatry. Medical Hypotheses, 67, 401–410.PubMedCrossRef

Luyten, P., Blatt, S. J. & Corveleyn, J. (2006). Minding the gap between positivism and hermeneutics in psychoanalytic research. Journal of the American Psychoanalytic Association, 54, 571–610.PubMed

Luyten, P. (2011). De relatie tussen proces en uitkomst in psychoanalytische therapie. In J. Dirkx., M. Hebbrecht, A.W.M. Mooij & R. Vermote (2011), Handboek Psychodynamiek. Een verdiepende kijk op psychiatrie en psychotherapie (pp. 171–183). Utrecht: De Tijdstroom.

Maat, S.C.M. de (2007). On the effectiveness of psychoanalytic therapy. Short if possible, long if necessary? Proefschrift VU University Medical Center, Amsterdam.

McDonald, P.W. & Viehbeck, S. (2007). From evidence-based practice making to practice based evidence making: creating communities of research and practice. Health Promotion Practice 8, 140–144.PubMedCrossRef

McHugh, P.R.& Slavney, P.R. (1998). The Perspectives of Psychiatry (2nd ed.). Baltimore: John Hopkins University Press.

Rothwell, P.M. (2005). External validity of randomized controlled trials: ‘To whom do the results of this trial apply ?’ Lancet, 365, 82–93.PubMedCrossRef

Sackett, D.L., Richardson, S.W., Rosenberg, W.& Haynes, R.B. (1996). Evidence-based Medicine Londen: Churchill Livingstone.

Smit, Y., Huibers, M., Ioannidis, J., Dyck, R. van, Tilburg, W. van & Arntz, A. (2010), The effectiveness of psychoanalysis. A systematic review of the literature. Rapport CVZ. www.cvz.nl

Stein, D. J., Phillips, K.A., Bolton, D., Fulford, K.W.M., Sadler, J.Z. & Kendler K.S. (2010). What is a mental/psychiatric disorder. From DSM-IV to DSM5. Psychological Medicine, 40, 1759–1765.PubMedCrossRef

Wachtel, P.L. (2010). Beyond ‘ESTs’. Problematic assumptions in the pursuit of evidencebased practice. Psychoanalytic Psychology 27, 251–272.CrossRef

Wolf, M. de (2010). Ceterum censeo. Het nut van perverse prikkelingen. Tijdschrift voor Psychotherapie, 36, 209–212.CrossRef

Titel: Psychoanalyse en evidentie
Auteur: DRS. J. DIRKX
Publicatiedatum: 01-09-2011
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: Tijdschrift voor Psychotherapie / Uitgave 5/2011
Print ISSN: 0165-1188
Elektronisch ISSN: 1876-5637
DOI: https://doi.org/10.1007/s12485-011-0054-x

Andere artikelen Uitgave 5/2011

Parentificatie: als het kind te snel ouder wordt

GELEZEN

Wetenschap, akkoord, maar welke wetenschap? (2)

FORUM

Tuchtrechtelijk

FORUM

Ceterum censeo (column)

FORUM

Inleiding

GEHOORD

GEHOORD