Extract
In dit nummer wordt de discussie over de waarde van de wetenschap voor de psychotherapie voortgezet en naar het zich laat aanzien zal dit thema ook als een rode draad door de komende nummers lopen. Er wordt een aantal zeer kritische noten gekraakt en vooral de randomized controlled trial (RCT) krijgt ervan langs. Nu moet u weten dat ik binnen de redactie van dit tijdschrift de enige ben die geen psychotherapeut is. Ik ben fulltime psychotherapieonderzoeker en werk nu aan mijn derde RCT.U zult begrijpen dat dit soms voor innerlijke tweestrijd zorgt: enerzijds vind ik het een interessante discussie, anderzijds kan ik me niet altijd vinden in de argumenten die de verschillende auteurs aanhalen en geeft de discussie mij een wat ongemakkelijk gevoel. Deze inleiding, die mij door de vakantie van de overige redactieleden in de schoot geworpen werd, biedt dus een mooie kans om een tegengeluid te laten horen. …
