Lopen op je ruggenmerg?

Lopen doen we vaak automatisch, reflexmatig, ‘op ons ruggenmerg’. Bij proefdieren is aangetoond dat automatisch lopen te maken heeft met schakelingen in het ruggenmerg (centrale patroongenerator) en met toevoer naar die schakelingen van de juiste sensorische informatie (bijvoorbeeld over de beenbelasting tijdens lopen). Men denkt dat bij de mens het automatisch lopen op dezelfde principes berust. Bij mensen met een onvolledige dwarslaesie is het daarom mogelijk deze schakelingen te oefenen met de geschikte sensorische informatie zodat er een verbetering in loopvaardigheid kan optreden (loopbandtraining).

In de neurorevalidatie draait herstel vaak primair om herstel van motoriek, in het bijzonder loopmotoriek. Een afwijkend looppatroon is voor veel artsen een aanduiding voor een bepaalde aandoening. Voor patiënten is lopen erg belangrijk. Voor hen is vaak het belangrijkste moment in de revalidatie de overstap van een rolstoel naar zelfstandig kunnen lopen. ‘Kun je alweer lopen?’ is een van de eerste vragen die veel patiënten te horen krijgen. In dit artikel staat lopen en herstel van lopen dan ook centraal. Er zal telkens worden aangeven wat we verworven hebben aan nieuwe basale kennis en hoe die kennis vertaald kan worden naar de praktijk van de preventie en patiëntenzorg.