Pijn bij dementerende verpleeghuisbewoners komt veelvuldig voor. Er zijn aanwijzingen dat de inzet van structurele pijnbeoordeling kan bijdragen aan adequate signalering van pijn. Dit onderzoek heeft als doel inzicht te krijgen in de toegepaste interventies na het vaststellen van pijn met een observationele pijnschaal (PACSLAC-D) bij verpleeghuisbewoners met dementie.
Gedurende zes weken werd bij 22 bewoners van een psychogeriatrische verpleeghuisafdeling op twee vaste dagen in de week pijn gemeten met behulp van de PACSLAC-D. Interventies naar aanleiding van een pijnscore werden geïnventariseerd op een datasheet. Na drie en zes weken vond er een evaluatie plaats naar de invoering van de pijnmeting.
In totaal werden er 264 pijnmetingen met behulp van de PACSLAC-D uitgevoerd. Van de geplande standaardmetingen werden er 90% verricht. Zestig maal bleek er sprake van een pijnscore. Uit volledig ingevulde datasheets (N=39) kwam naar voren dat er naar aanleiding van een pijnscore veelal (N=17) geen interventie werd verricht. Wanneer er wel een interventie volgde (N=22) bestond deze voornamelijk uit een niet-medicamenteuze behandeling (N=19). Uit de evaluatiebijeenkomsten bleek dat pijnbeoordeling bruikbaar was, maar de gekozen onderzoeksopzet met twee standaard meetmomenten per week niet optimaal.
Op basis van dit onderzoek kan worden geconcludeerd dat, ondanks dat de verpleging systematisch pijn mat, er weinig gebruik werd gemaakt van pijnverlichtende interventies.
