Gepubliceerd in:
2014 | OriginalPaper | Hoofdstuk
20. Indicatiestelling als essentieel onderdeel van richtlijnen
Auteurs : J.J. van Croonenborg, W.C. Peul
Gepubliceerd in: Handboek evidence-based richtlijnontwikkeling
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Kernboodschappen
-
Een goede indicatiestelling voor diagnostische procedures en therapeutische interventies vormt de basis voor goede zorg.
-
Aandacht voor scherpe indicatiestelling in richtlijnen is van belang om goede zorg te realiseren en daarmee ongewenste praktijkvariatie terug te dringen. Overwegingen ten aanzien van indicatiestelling worden zo expliciet mogelijk beschreven.
-
Daar waar voldoende evidence-based data beschikbaar zijn, kan een bandbreedte worden aangegeven waarbinnen afwijking van de gegeven indicatie voor de wetenschappelijke vereniging of beroepsvereniging acceptabel wordt geacht. De bandbreedte geeft grenzen aan waarbinnen onderzoek naar praktijkvariatie niet geïndiceerd is.
-
Bij de start van een richtlijnontwikkelingstraject (of onderhoud) worden beschikbare gegevens bestudeerd, waarmee onder andere een beeld wordt verkregen van variatie in zorggebruik. Onderdelen met grote variatie vormen belangrijke input voor de knelpuntenanalyse en uitwerking in de richtlijn.