7. Evalueren van de orthesezorg

De tekst in deze paragraaf is gebaseerd op het artikel van Brehm et al. 2011.

Om de vermindering van de last van het functioneringsprobleem van de patiënt te kunnen evalueren, dient zowel na aflevering van de orthese (de follow-upmeting), als voor aflevering (de baselinemeting) een meting uitgevoerd te worden. De baselinemeting dient dus al eerder in de fasering van de procesbeschrijving gedaan te worden, bijvoorbeeld in de fase van het formuleren van de zorgvraag, het maken van het zorgplan of het selecteren en vervaardigen van de orthese. Hierbij is het handig om metingen in het kader van de evaluatie zo veel mogelijk te koppelen aan de reguliere bezoeken bij de revalidatiearts en/of orthopedisch-instrument- maker voor het aanmeten van de nieuwe orthese. Deze bezoeken vinden over het algemeen plaats om de twee weken, binnen een tijdsbestek van acht weken (bijvoorbeeld week 0: intake; week 2 gipsen; week 4 passen; week 6 afleveren; week 8 controle).

De genoemde voorbeelden van meetinstrumenten om de tevredenheid, de hulpvraag van de patiënt en/of het behandeldoel te evalueren zijn niet onbeperkt. In de literatuur worden vele andere meetinstrumenten genoemd, die ook kunnen worden ingezet. Met andere woorden, er moet een keuze worden gemaakt uit het beschikbare aanbod. Deze keuze is onder andere afhankelijk van het doel en het concept die geëvalueerd worden, de praktische bruikbaarheid van het instrument en de methodologische kwaliteit. Al deze aspecten moeten worden meegenomen in de overweging. Een systematische review van de literatuur kan helpen om op gestructureerde wijze en met behulp van duidelijk omschreven zoektermen in de internationale literatuur te zoeken naar geschikte meetinstrumenten die vervolgens worden beoordeeld op kwaliteit. Op basis van deze kwaliteitsbeoordeling kan zo een aanbeveling worden gedaan voor het meest geschikte meetinstrument (of een set aan meetinstrumenten) voor de evaluatie van de orthesebehandeling.