Diermodellen voor psychiatrische ziekten: een genetisch perspectief

Diermodellen zijn altijd al belangrijk geweest in biomedisch en psychiatrisch onderzoek. De genetische revolutie heeft echter de importantie van diermodellen nog eens benadrukt en het is geenszins overdreven te stellen dat diermodellen op dit moment onontbeerlijk zijn bij de studie van psychiatrische ziekten en gedragsstoornissen, zeker als we de fundamentele neurobiologische processen willen bestuderen die hieraan ten grondslag liggen. In het eerste gedeelte van dit artikel zal ik de voor- en nadelen van diermodellen voor psychiatrische ziekten en gedragsstoornissen bespreken, evenals bepaalde criteria die een keuze voor een diermodel bepalen. In het tweede gedeelte zal ik een voorbeeld geven van diermodellen voor een specifieke gedragsstoornis (agressie). In het bijzonder leg ik nadruk op modellen die een genetische analyse mogelijk maken.