9. De schedel en het gelaat

Het hoofd is een gebied waarin zich problemen voor kunnen doen die passen bij het werkgebied van verschillende specialisten. Een deel van de afwijkingen is direct zichtbaar, zoals een facialisparese of een torticollis, en daardoor goed te onderzoeken middels inspectie en palpatie. Afwijkingen van bijvoorbeeld de schedelbeenderen en zintuiglijke functies, zoals zicht, reuk, gehoor en evenwicht, zijn vaak minder zichtbaar. Hierbij kan op indicatie aanvullend onderzoek noodzakelijk zijn. Je start het onderzoek met het beoordelen van de stand van het hoofd ten opzichte van de romp. Hierna volgt inspectie waarvoor een goede lichtbron noodzakelijk is. Bij palpatie wordt vooral gelet op links-rechtsverschillen en ook of het een wekedelen- of benige afwijking betreft. Bij afwijkingen van de schedel kan beeldvormend onderzoek nodig zijn. Onderzoeken zoals auscultatie en percuteren van de sinussen zijn niet langer gebruikelijk.