Gepubliceerd in:
01-04-2009 | Origineel artikel
Calcaneusfracturen: functionele uitkomst van percutane distractiemethode
Gepubliceerd in: Nederlands Tijdschrift voor Traumachirurgie | Uitgave 2/2009
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
Inleiding
In het Westfriesgasthuis wordt de percutane, minimaal invasieve distractiemethode volgens Forgon en Zadravecz toegepast bij intra-articulaire fracturen van de calcaneus. In de literatuur wordt weinig beschreven over de functionele uitkomst van deze methode. Daarom wordt in deze studie de functionele uitkomst weergegeven van de patiënten die deze behandeling hebben ondergaan.
Materiaal en methode
Het betreft een retrospectief cohortonderzoek. Alle patiënten die van januari 1998 tot en met december 2005 volgens de percutane distractiemethode waren geopereerd, werden aangeschreven. Door middel van een gestandaardiseerde vragenlijst en een geprotocolleerd lichamelijk onderzoek (AOFAS-score) werd naar de functionele uitkomst gekeken. Dit is de primaire uitkomstmaat. Secundaire uitkomstmaten zijn kwaliteit van leven (SF-36-score en VAS-score), de tijd die nodig is om werk en/of sport te hervatten, het aantal complicaties en het aantal uitgevoerde artrodesen.
Resultaten
Er werden in totaal 27 patiënten (29 calcanei) geopereerd. Zestien patiënten hebben de vragenlijst teruggestuurd en zijn poliklinisch onderzocht. Er waren vijftien mannen en één vrouw.
De gemiddelde leeftijd was 57 jaar.
De gemiddelde AOFAS-score was 72 (max. 100), de gemiddelde SF-36-score was 67 (max. 100) en de gemiddelde VAS-score was 7 (max. 10). Elf patiënten keerden na gemiddeld zeven maanden terug naar de werkplek, waarvan drie fulltime zonder beperkingen hetzelfde beroep uitoefenden. De overige acht werkten fulltime met beperkingen of parttime zonder beperkingen. Twee patiënten zijn na het ongeval afgekeurd. De overige drie patiënten werkten al voor het ongeval niet meer. Voor zes patiënten was het niet meer mogelijk hun sport te beoefenen, vier beoefenden een andere sport en zes oefenden dezelfde sport uit op hetzelfde niveau.
Er zijn geen infecties opgetreden. De complicaties die zijn opgetreden, zijn: longembolie (één geval), dystrofie (één geval), passagère uitval van de n. suralis (één geval) en compartimentsyndroom (één geval). Drie patiënten hebben een artrodese ondergaan (twee subtalaire artrodesen en één triple-artrodese).
Conclusie
Patiënten die aan een intra-articulaire calcaneusfractuur met verplaatsing worden geopereerd met de percutane, minimaal invasieve distractiemethode volgens Forgon en Zadravecz, hebben een adequate functionele uitkomst. Opvallend is dat er geen infecties zijn opgetreden. Om een zeer krachtige uitspraak te kunnen doen, is een groot prospectief gerandomiseerd onderzoek onmisbaar.
