Toepassing van ilizarov-fixateur bij traumatisch letsel van het steun- en bewegingsapparaat

Primaire behandeling met de externe ilizarov-fixateur kan geïndiceerd zijn bij extremiteitsfracturen met wekedelenschade en/of botverlies. Het circulaire frame is stevig, maar laat microbewegingen van de fractuurspleet toe. Bovendien blijven periost, endostale vascularisatie en omringende weke delen relatief gespaard. Daarnaast kan de fixateur een compressie- of distractiekracht op de fractuur uitoefenen. Waarschijnlijk zijn dit de oorzaken van de waargenomen kortere consolidatietijden in vergelijking met conventionele fixatiemethoden. Ook treden er minder vroege en late complicaties op.

Door zowel de grote stevigheid als het functioneel intact laten van de extremiteit kunnen patiënten vroeg worden gemobiliseerd. Deformiteiten kunnen in elke richting worden gecorrigeerd. Ze kunnen echter ook juist bewust worden bewerkstelligd, zoals bij het acuut inkorten van slecht bedekte of comminutieve fracturen. Vervolgens kan men met dezelfde fixateur de extremiteit weer (deels) op lengte brengen door distractie van een verse corticotomie. Door de graduele verlenging blijft zich nieuw callus vormen, die pas volledig consolideert wanneer men met de distractie stopt.

Hoewel het frame poliklinisch kan worden aangepast aan het beloop van de consolidatie of verlenging, is de aanleg ervan technisch vrij complex. Intensieve poliklinische follow-up, fysiotherapie en goede reiniging van de pengaten zijn nodig om complicaties te beperken. Men moet vooral letten op instabiliteit van het frame, pengatinfecties en het ontstaan van contracturen. Dit geldt in meerdere mate wanneer men tevens verlengt.

Bij anders moeilijk behandelbare extremiteitsfracturen van gecompliceerde en comminutieve aard kan de externe ilizarov-fixateur uitstekend uitkomst bieden.