Bijnierschorsinsufficiëntie

Bijnierschorsinsufficiëntie is een zeldzaam ziektebeeld, veroorzaakt door een ziekte van de bijnierschors (primaire bijnierschorsinsufficiëntie, ziekte van Addison) of door onvoldoende stimulatie door ACTH als gevolg van een hypofyseziekte (secundaire bijnierschorsinsufficiëntie) of door suppressie van de hypothalamus-hypofyse-bijnieras door exogene steroïden (tertiaire bijnierschorsinsufficiëntie). Bij alle vormen van bijnierschorsinsufficiëntie is er onvoldoende productie van cortisol en bijnierandrogenen en bij de primaire vorm is er tevens aldosterondeficiëntie. De symptomen van bijnierschorsinsufficiëntie zijn vaak aspecifiek. Bij de ziekte van Addison zijn er wel twee specifieke symptomen: hyperpigmentatie en zouthonger. De belangrijkste voorwaarde om de diagnose te stellen is aan het bestaan van deze aandoening te denken. De diagnose kan bevestigd worden door het meten van cortisol en (indien afwijkend) van ACTH in het plasma. De behandeling bestaat uit substitueren met hydrocortison als cortisolvervanging en (uitsluitend bij primaire bijnierschorsinsufficiëntie) met fludrocortison als aldosteronvervanging. Essentieel is het verhogen van de hydrocortisonsuppletie tijdens episodes van fysieke of ernstige mentale stress ter voorkoming van een addisoncrisis.