Samenvatting
In het hoofdstuk Antidopaminerg syndroom worden de epidemiologie, aandachtspunten bij anamnese en lichamelijk onderzoek, differentiaaldiagnose en behandelopties besproken. Het antidopaminerg syndroom (voorheen maligne neurolepticasyndroom of maligne antipsychoticasyndroom genoemd) is een zeldzame maar levensbedreigende bijwerking van gebruik van medicijnen die de dopaminetransmissie veranderen. De pathofysiologie is onbekend, maar het lijkt op te treden als gevolg van een abrupte afname van centrale dopaminerge neurotransmissie. Het antidopaminerg syndroom kan een heterogene presentatie hebben. De drie karakteristieke symptomen zijn: hyperthermie, spierrigiditeit en een gestoord bewustzijn (van agitatie tot stupor of coma).