Samenvatting
Voor een goed begrip van de oorzaken van cyclusstoornissen is kennis van de ontwikkeling van de tractus genitalis nodig. Er moet ook inzicht bestaan in de endocriene veranderingen die zich rond de puberteit afspelen, in de eerste jaren na de menarche, tijdens de fertiele levensjaren en in de jaren voor de menopauze. Met eenvoudige middelen (anamnese en lichamelijk onderzoek) kan men tot een waarschijnlijkheidsdiagnose komen. Aanvullend onderzoek zal bij cyclusstoornissen vaak betrekking hebben op het uitvoeren van hormoonbepalingen en echoscopisch onderzoek. Het spectrum aan diagnosen is breed en de consequenties voor de patiënt lopen sterk uiteen. De emotionele repercussies van cyclusstoornissen kunnen groot zijn.
De medische consequenties van de ziektebeelden die gepaard gaan met cyclusstoornissen, hebben vooral betrekking op de afwezigheid van functionele gonaden en dus op de noodzaak van hormoonsuppletietherapie, en op het missen van de mogelijkheid spontaan zwanger te worden en dus op de noodzaak van fertiliteitsbevorderende interventies, variërend van ovulatie-inductie tot hoogtechnologisch draagmoederschap.