Gepubliceerd in:
2016 | OriginalPaper | Hoofdstuk
17 Anatomie en traumatische letsels van het acetabulum
Auteur : Hendries Boele
Gepubliceerd in: Traumatologie van extremiteiten en bekken
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Samenvatting
Het acetabulum (zie paragraaf 17.1) is sferisch van vorm en bijna geheel bekleed met hyalien kraakbeen. Deze gewrichtspan is als het ware samengevat tussen de twee benen van een omgekeerde Y. De voorste en achterste benen zijn stevige botstructuren en worden pijlers genoemd. De pijlers zijn distaal verbonden door het os ischii. Acetabulumfracturen (zie paragraaf 17.2) worden meestal geclassificeerd volgens AO, modificatie Letournel/Judet:
-
één kolom of deel van de acetabulumwand is aangedaan;
-
fractuur van een deel van het acetabulumdak met transversale component;
-
fractuur van beide kolommen; alle delen van het gewrichtsoppervlak zijn discontinu met het os ilium.
Behandeling (zie paragraaf 17.3): bij stabiele, niet-gedisloceerde fracturen conservatief. Indicaties voor operatieve behandeling: gedisloceerde fracturen, al dan niet met een heupluxatie; gediscoleerde fracturen in het gewrichtdragende deel van het acetabulum.
Globaal zijn er drie toegangen tot het acetabulum (zie paragraaf 17.4):
-
ilio-inguïnaal: dit is een boogvormige ventrale incisie boven de symfyse tot aan de spina iliaca anterior superior (afbeelding 17.4A);
-
benadering volgens Kocher-Langenbeck: deze boogvormige incisie verloopt dorsolateraal ter hoogte van de spina iliaca posterior superior over de bil naar het trochanter major;
-
extended iliofemoraal: een lange incisie die verloopt vanaf de spina iliaca posterior superior tot aan de spina iliaca anterior superior, met een verlenging naar distaal aan de anterolaterale zijde van de dij.
Mogelijke complicaties (zie paragraaf 17.5): vroegtijdige coxartrose; letsel van de nervus ischiadicus, de nervus obturatorius en de nervus femoralis; periarticulaire ossificaties.