Gepubliceerd in:
2016 | OriginalPaper | Hoofdstuk
13. Psychosomatische wegen naar pijn
Samenvatting
Er is stress en stress. Bij sommige stress is het duidelijk wat je te doen staat: de marathon moet gelopen worden, het werkstuk moet af. Bij andere stress is dat helemaal niet duidelijk: er zijn alleen maar vermoedens, er is een onbestemde dreiging of bezorgdheid. Vooral deze laatste vorm van stress gaat vaak samen met pijn. De psychofysiologie beschrijft de verschillende wegen waarlangs de psyche invloed heeft op lichamelijke functies: hormonen, autonoom zenuwstelsel, somatisch zenuwstelsel en het pijnmodulerende systeem. Psychische en somatische factoren kunnen opgeteld worden: een verwonding of anatomische afwijking kan tot een manifeste pijnklacht worden onder invloed van psychische spanning of negatieve emoties. Soms ontstaan vicieuze cirkels waardoor de pijn in stand wordt gehouden, bijvoorbeeld psychische spanning – hyperventilatie – alkalose – vergrote prikkelbaarheid van afferenten – pijn – psychische spanning, enz. Chronische pijn is meestal multifactorieel: meer factoren spelen een rol, zowel somatische als psychische.