1. Psychiatrie en maatschappij

Opvattingen over ‘gek’ of ‘gestoord’ gedrag zijn sterk tijd- en cultuurgebonden. Vergeleken met lichamelijke ziekten is een psychische stoornis moeilijker objectief, wetenschappelijk te benaderen. Deskundig onderzoek en behandeling van psychiatrische patiënten vereisen echter ook wetenschappelijk onderbouwde kennis van psychische stoornissen. De hedendaagse psychiatrie volgt hierbij het medische model of de systematische werkwijze in de geneeskunde. Na een beschrijving en ordening van de kenmerken van de stoornis (diagnose) zoekt men naar de mogelijke verklaringen. Op grond hiervan tracht men een geschikte behandeling of therapie toe te passen. Daarbij veronderstelt men (prognose) dat het verdere verloop van de stoornis gunstig wordt beïnvloed. In het beste geval kan men maatregelen treffen om de stoornis te voorkomen (preventie).

De grote meerderheid van patiënten komt terecht bij allerlei vormen van ambulante hulpverlening, vaak vanuit brede GGZ-instellingen. Inmiddels is de GGZ gereorganiseerd in basis-GGZ, generalistische basis-GGZ en gespecialiseerde GGZ.