Gepubliceerd in:
01-04-2007 | Onderzoek
Prevalentie en impact van het restlesslegssyndroom in de huisartsenpraktijk
Gepubliceerd in: Huisarts en wetenschap | Uitgave 4/2007
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
Baggen MEJM, Timmermans EAY, Moes KJ, De Weerd AW. Prevalentie en impact van het restlesslegssyndroom in de huisartsenpraktijk. Huisarts Wet 2007;50(4):134-9.
Doel Inzicht krijgen in de prevalentie en impact van het restlesslegssyndroom (RLS) in de Nederlandse huisartsenpraktijk.
Opzet Een kwantitatief onderzoek door middel van vragenlijsten en een diagnostisch interview.
Methoden Patiënten van 18 jaar en ouder die in een screeningsvragenlijst aangaven ten minste 2 dagen of nachten per week tamelijk tot heel hinderlijke RLS-klachten te hebben, werden uitgenodigd voor een vervolgconsult. Dit consult bestond uit een gedetailleerd diagnostisch interview en gevalideerde vragenlijsten over de ernst van de klachten, het slaappatroon en de kwaliteit van leven. Bij een steekproef van 10% van de patiënten werd de diagnose op basis van een interview door een RLS-deskundige gevalideerd.
Resultaten In totaal vulden 2121 patiënten de screeningsvragenlijst in. Van hen hadden er 106 RLS (prevalentie na correctie voor uitvallers: 6%); 23,6% (25) had een matige tot ernstige vorm. RLS had een aanzienlijk negatief effect op de slaap en de kwaliteit van leven. Slechts een klein deel van de patiënten herkende zich al als RLS-patiënt (17/106) en/of gebruikte medicatie voor de klachten (9/106). Van de patiënten met matige tot ernstige RLS gebruikte bijna niemand medicatie (3/25).
Conclusie RLS komt in de Nederlandse huisartsenpraktijk regelmatig voor, maar wordt onvoldoende onderkend en behandeld.