5. Over het tasten

Bij het woord zintuig wordt doorgaans op de eerste plaats gedacht aan het oog, dan volgt het oor en op enige afstand volgen neus en tong. Aan de huid als zintuig voor het tasten wordt nauwelijks gedacht. Het woord tasten hoor je ook maar zelden. In elk geval veel minder dan zien, horen, ruiken en smaken. Je hoeft voor je tastzin ook nooit naar de dokter. Voor oog, oor en neus hebben we medische specialisten, maar niet voor de tastzin. De tastzin leidt dus een heel onopvallend bestaan. Als je iemand zou vragen om situaties te noemen waarin hij aan het tasten is, dan is de kans groot dat hij het betasten noemt, bijvoorbeeld het betasten van een stof tussen je vingertoppen om te onderzoeken of het katoen of linnen is. Dan gaat het over betasten en niet over het tasten sec. Soms hoor je zeggen dat je eens ergens in moet tasten, bijvoorbeeld in je broekzak, om te voelen of je sleutel daar niet in zit. Het woord tasten wordt dan snel ingeruild voor het woord voelen. Het lijkt erop dat het woord tasten voor ons zowat nergens op slaat.