Samenvatting
Onverklaarde lichamelijke klachten zijn aan de orde van de dag en zijn frustrerend voor zowel arts als patiënt. De ernst van de klachten vormt een continuüm, variërend van een ongecompliceerde, kortdurende lichamelijke klacht, via de langer dan enkele weken aanhoudende klachten tot de ontwikkeling van een van de onverklaardeklachtensyndromen. Onverklaarde klachten kunnen zich presenteren met bijna elk symptoom. Bij jonge kinderen staat buikpijn op de voorgrond, bij preadolescenten hoofdpijn en bij de adolescent moeheid met spier- en gewrichtspijnen. Aanvullend onderzoek laat geen specifieke afwijkingen zien en de diagnose wordt veelal gesteld op basis van de symptomen en de bijbehorende beperkingen. Kenmerkend is het chronische karakter, met maanden- tot jarenlange klachten, meestal cyclisch, en gepaard gaand met beperkingen in het functioneren. Bij de aanpak van deze klachten wordt het gebruikelijke medisch-diagnostische proces gevolgd, met speciale aandacht voor de bejegening. Goede communicatie tussen arts en patiënt is cruciaal. De keuze van de terminologie die we als artsen gebruiken om deze klachten te duiden is niet onbelangrijk.