1. Het acuut zieke kind

Een van de grootste uitdagingen in de acute kindergeneeskunde is de tijdige herkenning en adequate opvang van een acuut ziek kind met een potentieel respiratoir, circulatoir en/of neurologisch falen. Met de ABCD-methode kan men in één minuut een beeld krijgen van de toestand van het kind: A = airway (luchtweg), B = breathing (ademhaling), C = circulation (circulatie), D = disability (neurologie). Deze systematische benadering maakt het mogelijk alle belangrijke handelingen in de juiste volgorde en zonder onnodig tijdverlies uit te voeren. Het herkennen van een acuut ziek kind en het anticiperen op de problemen die zich voordoen, zullen de mortaliteit en secundaire morbiditeit verminderen. Als A, B, C en D stabiel zijn, kan de definitieve behandeling plaatsvinden en kan de onderliggende problematiek worden aangepakt. Herhaaldelijke beoordeling zal noodzakelijk zijn, zodat progressie of ontsporing van de behandeling tijdig kan worden bijgestuurd.