Samenvatting
Het gebruik van een rectaal toegediende diazepam-emulsie (geen suppositoria, de resorptietijd bedraagt dan meer dan 30 minuten!) is vooral in zwang gekomen nadat hiervan eind jaren zeventig een goed effect was beschreven bij febriele convulsies bij kinderen (1). Nadien heeft het middel ook toepassing gevonden bij gegeneraliseerde epileptische aanvallen bij patiënten op elke leeftijd. Doel van deze toepassing is het verkorten van het insult, c.q. het voorkomen dat de patiënt in een status epilepticus belandt, zeker in een situatie waarin het verkrijgen van een parenterale toedieningsweg niet gemakkelijk is. Uiteraard is dat bij een convulserende patiënt, zeker in de thuissituatie, het geval.