In dit hoofdstuk wordt het lastig te omschrijven begrip ‘kwetsbaarheid’ verhelderd door een aantal vragen te beantwoorden. Daarbij komt aan de orde hoe kwetsbaarheid te meten is, hoe het zich ontwikkelt in de oudere bevolking en hoe de samenleving in de toekomst voor de groeiende groep kwetsbare ouderen kan zorgen. Per definitie is kwetsbaarheid geen toestand maar een proces. Het beloop van kwetsbaarheid blijkt een belangrijke voorspeller van opname in een woonzorgcentrum of verpleeghuis en van overlijden. Uitgaande van een brede definitie van kwetsbaarheid is één op de vier 65-plussers kwetsbaar. Kwetsbare ouderen zijn vaker hoogbejaard, vrouw of alleenstaand en ze komen vaker uit lage sociaaleconomische klassen. Doorslaggevend voor hun kwetsbaarheid zijn echter multimorbiditeit en het hebben van matige of ernstige functiebeperkingen. Naast zorg en ondersteuning op maat zijn preventie van gezondheidsproblemen, eenzaamheid en het verlies van zingeving en waardigheid (kortom kwaliteit van leven) belangrijke opgaven voor de toekomst.
