Gepubliceerd in:
01-09-2013 | Artikelen
Kindermishandeling is de (historische) norm
Gepubliceerd in: Jeugdbeleid | Uitgave 3/2013
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
Vol afgrijzen bezien we mishandelingen van volwassenen jegens kinderen. We hebben daarbij vooral aandacht voor het fysieke aspect, dat immers het eenvoudigst is te traceren. Hoofdschuddend vragen we ons af hoe ziek iemand is om zich kindgevaarlijk te gedragen. Los van incidenten is de vraag van belang of er een structureel element zit in de Nederlandse samenleving met betrekking tot kindermishandeling. Is wat nu als verwerpelijk gezien wordt en strafbaar is altijd als afwijkend gedrag beschouwd?
René Clarijs zocht in het verleden naar hoe in de vroegere samenlevingen volwassenen zich verhielden tot kinderen. Het blijkt dat de oorsprong van kindermishandeling al duizenden jaren geleden vastgelegd is in wet- en regelgeving. Daarna komt het via de Egyptische en Griekse beschavingen terecht in de Romeinse wetgeving en cultuur, die op hun beurt de belangrijkste toeleverancier zijn van de Nederlandse wetten en cultuur.
De shockerende houding van volwassenen jegens kinderen in die tijd heeft onze wetgeving diepgaand beïnvloed. We worden er nog dagelijks mee geconfronteerd.
