Kindermishandeling: achtergronden en diagnostiek van seksueel misbruik

Kindermishandeling strookt niet met onze opvattingen over goede opvoeding. Toch hebben in Nederland volgens schattingen jaarlijks minstens 50.000 kinderen te maken met één of meer vormen van kindermishandeling. Hoewel de aandacht voor het verschijnsel kindermishandeling niet nieuw is, blijkt de inhoudelijke definitie door veranderende normen en waarden telkens te worden aangepast en aangescherpt. Om te kunnen bepalen of sprake is van seksuele kindermishandeling is onderzoek gedaan naar de kennis van jonge kinderen over seksualiteit. In dat verband is niet zozeer bepalend wat de kinderen precies weten, maar meer hoe ze het zeggen en in welke context. Een cultuurhistorische vergelijking van (verschillende vormen van) kindermishandeling is lastig vanwege het cultuur- en tijdgebonden aspect van de definitie. Waar het onderzoek naar bijvoorbeeld seksuele kennis van jonge kinderen betreft blijkt het taboe rond seksueel misbruik een belemmering te vormen. Gepleit wordt voor verder onderzoek naar de incidentie van kindermishandeling met als doel het voorkomen van kindermishandeling en het verbeteren van de hulpverlening.