Hollen of stilstaan

In 1826 slaagde de Fransman Joseph Nicéphore Niépce er als eerste in een foto te maken, op een plaat die was bedekt met bitumen (asfalt). Hij had een belichtingstijd van maar liefst acht uur nodig bij helder zonlicht. De foto maakte hij van zijn achtertuin en door het draaien van de zon tijdens die belichtingstijd zie je op de foto de schaduw van twee kanten. De lange belichtingstijden die in de beginjaren van de fotografie nodig waren, hadden ook een merkwaardig effect bij opnamen van straatbeelden: alles wat en iedereen die zich bewoog, stond niet op de uiteindelijke foto. De beweging was te snel om te kunnen ‘pakken’. Het resultaat is dat deze foto's vaak merkwaardig leeg zijn; gebouwen, stilstaande auto's en karren, maar geen enkele beweging, hooguit de schoenpoetser die de schoenen van een voorbijganger poetst. In enkele tientallen jaren lukte het door verbetering van het fotomateriaal de belichtingstijd tot enkele seconden terug te brengen.