Het productieplafond

Onlangs was ik op werkbezoek bij één van de afdelingen van de divisie Kinder- en Jeugdpsychiatrie. Ik werd daar weer eens geconfronteerd met het onbegrip bij behandelaars dat verzekeraars en – volgens een aantal van hen – ook bestuurders ongevoelig lijken te zijn voor de schrijnende gevallen die – soms letterlijk – aan de voordeur wanhopig roepen om hulp. Waarom niet meer mensen aangenomen om zo meer cliënten te kunnen helpen? Zo eenvoudig is het dus helaas niet. Hoe hangt de vlag erbij?