De herstelbenadering en Positieve Gezondheid winnen momenteel terrein in de geestelijke gezondheidszorg. Herstel wordt gedefinieerd als een individueel proces gericht op het hervinden van de persoonlijke identiteit en het hernemen van de regie over het leven. Dat wat de hulpverlener doet om dit proces te ondersteunen, noemen we herstelondersteunende zorg. Herstel verloopt volgens verschillende fasen: overweldigd worden door de aandoening, worstelen met de aandoening, leven met de aandoening en leven voorbij de aandoening. Positieve Gezondheid wordt omschreven als het vermogen van de mens om met de fysieke, emotionele en sociale uitdagingen van het leven om te gaan. De zes dimensies van Positieve Gezondheid zijn: lichaamsfuncties, mentaal welbevinden, zingeving, kwaliteit van leven, meedoen en dagelijks functioneren. Zowel bij de herstelbenadering als bij Positieve Gezondheid kan het inzetten van ervaringskennis een belangrijke stimulerende en ondersteunende functie hebben. Dit kan vanuit de functie van verpleegkundige of sociaal professional, maar ook in de aparte functie van ervaringsdeskundige. Belangrijke waarden die ten grondslag liggen aan zowel de herstelbenadering als Positieve Gezondheid, zijn: mensenrechten, inclusie en participatie.
