‘Ik ga hier niet zitten huilen als een klein kind. Zo ben ik niet!’ mompelt hij met onvaste stem vanuit de stoel tegenover mij. Hij kijkt mij even aan, maar dan snel en veilig weer uit het raam. Deze slimme, ontwikkelde dertiger. ‘Ik ga door; ik wil me niet ziek melden. Maar er komt niks meer uit m’n handen. En daarom zit ik hier. Wat zou u me adviseren, dokter?’