Dyslexie

Anouk is een gezond meisje van 8,5 jaar met een normale begaafdheid dat via de jeugdarts wordt aangemeld voor onderzoek vanwege een vermoedelijke leesstoornis. De voorgeschiedenis toont een vertraagde spraakontwikkeling: eerste woordjes met 24 maanden en tweewoordzinnetjes met 34 maanden. Op driejarige leeftijd werden gehoorproblemen vastgesteld, waarvoor tweemaal buisjes werden geplaatst. Vader zou vroeger ook moeite hebben gehad met lezen. Anouk is langer in de kleuterafdeling gebleven omdat ze nog niet schoolrijp was: ze had moeite met het leren van versjes, het benoemen van kleuren en het herkennen van klanken. Op achtjarige leeftijd blijken de leesprestaties te stagneren: ze zit voor de tweede maal in groep 3, maakt veel fouten en leest in een zeer traag tempo. Behandelingen tot dan toe, logopedie en edukinesiologie, blijven zonder duidelijk effect.

Bij psychologisch onderzoek wordt een gemiddelde intelligentie gevonden. Het denkprofiel geeft zwakke scores voor auditief geheugen, actief taalgebruik en aandacht; visueel geheugen en ruimtelijke denken blijken daarentegen relatief sterk. Het leesrendementsquotiënt voor het lezen van losse woorden bedraagt 37%, terwijl ze eigenlijk 100% zou moeten halen.

Bij Anouk wordt de diagnose dyslexie gesteld. Na gespecialiseerde vervolgdiagnostiek wordt behandeling gestart met:

1

logopedie gericht op training van de woordenschat en het fonemisch bewustzijn;

2

behandeling volgens de methode van hemisfeer specifieke stimulatie (HSS) door gebruik van de tastkast en een flitsprogramma;

3

ritalinmedicatie ter verbetering van de aandacht en als ondersteuning van de behandeling;

4

regelmatig overleg met ouders en sch0ool, in het bijzonder met de remedial teacher die hiaten in de leerstof van Anouk bijwerkt. Na een jaar behandeling is er een verbetering tot stand gekomen.

Hoewel de leesproblemen niet verdwenen zijn, blijkt een stagnerende ontwikkeling wel te zijn omgebogen: ze behaalt nu een leesrendementsquotiënt van 60%.