Samenvatting
Diabetes mellitus of suikerziekte wordt gekenmerkt door chronisch verhoogde bloedglucosewaarden veroorzaakt door een absoluut of relatief tekort aan insuline. De prevalentie van diabetes is sterk gestegen, in Nederland naar ongeveer 6% van de bevolking. Er wordt onderscheid gemaakt tussen type 1- en type 2-diabetes en overige vormen van diabetes. Bij type 1-diabetes bestaat er een absoluut insulinetekort door een auto-immuundestructie van de insulineproducerende cellen. Type 1-diabetes wordt behandeld door middel van intensieve insulinetherapie, waarbij zelfmanagement centraal staat. Type 2-diabetes, verreweg de meest voorkomende vorm, wordt veroorzaakt door de combinatie insulineresistentie (samenhangend met overgewicht) en een relatief insulinetekort. Behandeling bestaat uit leefstijladviezen gericht op vermindering van resistentie, glucoseverlagende geneesmiddelen, bij een deel van de patiënten insuline, en vermindering van het cardiovasculair risico. Doel van de behandeling is het voorkomen van de complicaties, retino‑, nefro- en neuropathie, en van hart- en vaatziekten en het kunnen leiden van een zo normaal mogelijk leven.