Gepubliceerd in:
01-11-2012
De meerwaarde van diffusie gewogen beeldvorming bij de vroegdiagnostiek van de ziekte van Alzheimer
Gepubliceerd in: Neuropraxis | Uitgave 5/2012
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
De ziekte van Alzheimer is de meest voorkomende vorm van dementie, die wereldwijd ongeveer 34 miljoen mensen treft. Onderzoekers voorspellen een tsunami van dementie, waarbij de prevalentie van de ziekte zal verdriedubbelen als gevolg van de vergrijzing van de bevolking. De toename in prevalentie en de ernst van deze ziekte leiden tot een dwingende noodzaak voor vroegdiagnostiek. Een behandeling met als doel genezing van de ziekte is tot dusver niet voor handen. Wanneer de ziekte echter in een vroege fase wordt gediagnosticeerd, kan het opstarten van bijvoorbeeld cholinesterase-inhibitoren verdere evolutie enigszins uitstellen en het gedrag van de patiënt positief beïnvloeden. Onderzoek naar de ziekte van Alzheimer heeft zich daarom veelal gefocust op het vroege stadium, de milde cognitieve stoornis, een overgangsfase tussen normale veroudering en beginnende alzheimerdementie (Jack et al.,
2005
; Petersen et al.,
1999
). Vijf tot 40 procent van de patiënten met een milde cognitieve stoornis converteert elk jaar naar de ziekte van Alzheimer (Bruscoli & Lovestone,
2004
). Niet iedereen die lijdt aan een milde cognitieve stoornis zal uiteindelijk naar de ziekte van Alzheimer converteren. Een deel van deze patiënten blijft gedurende lange tijd stabiel, de meerderheid zal echter binnen de twee tot vier jaar duidelijke symptomen van dementie ontwikkelen.