Op de calcaneus werken bij de afzet tijdens hardlopen en springen zeer grote krachten. De fascia plantaris lijkt hierbij de voornaamste structuur te zijn voor de stabilisatie van de calcaneus onder de talus. Doordat de slippen van de fascia plantaris over de metatarsofalangeale gewrichten lopen, ontstaat het zogenaamde ‘windlasseffect’: het in tenenstand opwinden van deze slippen over de koppen van de ossa metatarsalia. Omdat bindweefsel slechts in zeer beperkte mate kan rekken (maximaal ca. 3%) moet tijdens het innemen van de tenenstand ter compensatie een plantairflexie gemaakt worden in de gewrichten van de middenvoet. Deze beweging kan met een digitale camera en een gratis van het internet te downloaden video/fotoanalyseprogramma eenvoudig worden gemeten.
Een veel voorkomend ziektebeeld is dat van de fasciitis plantaris, al of niet gepaard gaande met een hielspoor. Theoretisch bezien zou deze aandoening kunnen ontstaan door een bewegingsbeperking in de middenvoet, waardoor de compensatie van het windlassmechanisme niet of nauwelijks kan optreden. Hierdoor moet de fascia plantaris uitrekken en deze (overmatige) rek zou verantwoordelijk kunnen zijn voor de fasciitis plantaris.
