Chronische obstructieve longziekte (chronic obstructive pulmonary disease, COPD) wordt gekenmerkt door chronische klachten en vernauwing van de luchtwegen. Deze vernauwing gaat gepaard met afwijkingen in de long op het niveau van de alveoli en/of luchtwegen ten gevolge van langdurige blootstelling aan schadelijke gassen en partikels. De diagnose COPD moet worden overwogen bij symptomen van kortademigheid, chronisch hoesten en/of sputumproductie én een verleden met blootstelling aan risicofactoren voor de ziekte. Spirometrie is vereist voor het stellen van de diagnose. COPD wordt geclassificeerd aan de hand van de GOLD-criteria. Een COPD-exacerbatie wordt gekenmerkt door een plotselinge verslechtering van de pulmonale klachten die leidt tot een verandering in de medicatie. De eerste stap in de behandeling van exacerbaties bestaat uit intensivering van luchtwegverwijdende medicatie. Daarnaast worden systemische corticosteroïden en antibiotica gegeven. COPD is een heterogene aandoening met diverse uitingen buiten de longen. Comorbiditeit kan in belangrijke mate bijdragen aan de morbiditeit en mortaliteit.
