Gepubliceerd in:
01-06-2013 | Nascholing
Chirurgische behandeling melanomen
Gepubliceerd in: Huisarts en wetenschap | Uitgave 6/2013
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
Wevers KP, Been LB, Hoekstra HJ. Chirurgische behandeling van melanomen. Huisarts Wet 2013;56(6):290-4.
De incidentie van het melanoom blijft stijgen in Nederland. In diagnostiek en behandeling speelt chirurgie een belangrijke rol. De eerste diagnostische excisie, die meestal in de eerste lijn wordt uitgevoerd, is van groot belang voor het verdere beleid. Bij vastgestelde maligniteit volgt in de tweede lijn altijd een therapeutische re-excisie. De resectiemarge die de chirurg daarbij aanhoudt, hangt af van de zogeheten breslowdikte.
Bij een breslowdikte > 1 mm vindt re-excisie plaats in combinatie met een schildwachtklierprocedure. Bij een ‘positieve’ schildwachtklier volgt in principe een aanvullende lymfeklierdissectie. Het moet echter nog komen vast te staan of deze procedure ook daadwerkelijk de overleving verbetert. Als er al hematogene metastasen zijn, is chirurgisch ingrijpen (metastasectomie) in sommige gevallen nog mogelijk, maar de vijfjaarsoverleving van deze procedure is slechts 20-40%.
In de follow-up kijkt men vooral naar complicaties van de behandeling (wondinfectie, seroom, wondrandnecrose) en naar mogelijke locoregionale recidieven (de meeste worden ontdekt bij zelfcontrole door de patiënt). Vooral liesklierdissectie en aanvullende radiotherapie kunnen leiden tot complicaties die een snelle behandeling vereisen.