Abstract
Diabetische (perifere, symmetrische) polyneuropathie, veelal kortweg aangeduid als neuropathie, is een belangrijke risicofactor voor het ontstaan van een diabetisch voetulcus. Door neuropathie wordt pijn vanwege repeterende traumata en voetdeformiteiten minder goed waargenomen. Samenhangend met neuropathie bestaat er vaak een stijfheid in de kleine voetgewrichten (limited joint mobility). Op plaatsen van abnormale hoge druk en/of frictie ontstaat als beschermingsmechanisme eeltvorming. Gelokaliseerde eeltvorming bij patiënten met diabetes is vrijwel bewijzend voor het bestaan van neuropathie. Helaas neemt de lokale druk door dit eelt nog verder toe en uiteindelijk ontstaat er een hematoom met lokale necrose onder het eelt. De patiënt voelt dit meestal niet door het verlies van protectieve sensibiliteit. Door de verdere belasting kan het inmiddels met debris gevulde hematoom naar buiten openbreken, met als gevolg een ulcus dat grotendeels verborgen is onder een dikke laag eelt. Dit is bij de voet op figuur 20.1 het geval. De voet ziet niet bleek, er lijkt geen sprake van ischemie. Bovendien past eeltvorming niet bij ischemie. De teen is niet rood, er lijkt geen sprake van een infectie.